Hoofdstuk 21

159 17 8
                                    

P.o.v  Valerie

'Hier links kind, hoevaak moet ik dat nou nog zeggen?' roept Laila en trekt bijna aan het stuur van mijn auto, maar ik kan haar nog net stoppen.

'Als jij nou eens stopt met te comanderen en te roepen hoe ik moet rijden!' roep ik terug.

'Ik commandeer niet ! Ik help alleen maar een beetje!' roept Laila en kijkt beledigd uit het raam.

'Ik weet hoe ik naar Yennah en Brett moet rijden, ik weet wat Brett gezegd heeft waar ik links, en waar ik rechts moet gaan. ' zeg ik hoofdschuddend.

'En ik snap nog steeds niet waarom Amelia zoveel afstand van iedereen neemt.. ' zegt Laila opeens.

'Het zijn maar roddels, oke, die ene uit The Purple Leaf is niet zomaar iets, ze heeft zich nog nooit zoveel aangetrokken van roddels.' antwoord ik terwijl ik mijn auto parkeer voor Brett zijn huis.

'Klopt, ze riep altijd zelf van, het zijn maar roddels over mij, waarom zou ik daar iets van moeten vinden als ik zelf wel weet wat waar, en wat niet waar is. Door Amelia zijn we allemaal zo gaan denken.' zegt Laila als we uitstappen en via de achtertuin naar binnen lopen.

'Hello!' joel ik door het huis, en hoor Brett zijn lach uit de woonkamer komen.

'Hii, in de woonkamer!' roept Brett terug, en lachend volg ik Laila de woonkamer in.

'Hii Brett, alles goed?' vraagt Laila en geeft hem een knuffel, voordat ik hem begroet met een knuffel.

Ook al is Brett Amelia's beste vriend, iedereen kan het heel goed met hem vinden, we kunnen altijd goed met hem lachen, en hij is gewoon een goede vriend van ons allemaal.

'Wel okee, ik maak me zorgen om Amelia, dat is het juist..' zucht hij en gaat weer op de bank zitten.

'Wij ook. Sinds dat jij Iris verteld had om de roddelbladen te checken, en we dat ook gedaan hebben, proberen we haar de hele avond steeds te bellen, we whatsappen haar, maar ze neemt niet op en antwoord ook niet op de whappjes.' zeg ik als wij ook gaan zitten, en Brett moeizaam in zijn ogen wrijft.

'Gaat het wel?' vraagt Laila bezorgt.

Ik kijk hem onderzoekend aan, en zie dan de moe heid in zijn ogen.

Zou hij de hele avond wakker geweest zijn?

'Brett en ik hebben de hele avond gebeld naar Amey, maar ze neemt totaal niet op, en van bezorgdheid kon mijn grote broertje niet slapen.' Ik kijk op, en zie Yennah de kamer in lopen.

'Hee Yen. Wij hebben haar ook de hele avond lopen bellen, maar net als jullie, geen succes.' zeg ik en sta op om Yennah een knuffel te geven, net als Laila na mij.

'Waar zijn Iris en Moniek? Ze zouden toch ook komen?'

'Ja zusje, ze komen ook zo, maak je geen zorgen.' Brett stelt zijn zus gerust als ze naast hem gaat zitten.

'Willen jullie misschien wat drinken?' vraagt Yennah als ze even stil gezeten heeft, en dan weer recht staat.

'Ja is goed, doe maar thee. Of mag ook iet van cola zijn als je nog geen water hebt gezet.' zegt Laila.

'Nee geen probleem, ik zet wel even thee.' zegt Yennah en kijkt dan naar mij.

'Doe maar cola, moet je niet zo veel moeite doen.' antwoord ik glimlachend.

Yennah knikt, en kijk naar haar broertje die zijn hoofd schudt, voordat ze de keuken in verdwijnt.

'Ze is al zo sinds gister avond dat ze thuis kwam, nadat ze even naar het hotel was gegaan om te kijken hoe het met Amelia was.' zegt Brett met een diepe zucht en leunt achterover tegen de leuning van de bank.

Living A LieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu