Living A Lie

Hoofdstuk 7

p.o.v Niall

'Niall, schiet op, straks komen we te laat!' roept Zayn vanuit het busje.

'Shut up Zayn, ik kan er ook niks aan doen dat ze pas om precies 8 uur weg mag gaan.' roep ik terug.

Hoofdschuddend en mompelend loop ik het Preston hotel in.

Amelia kan altijd zo treuzelen als ze van haar werk komt en dan nog een afspraak heeft.

Meteen loop ik naar de balie, waar Brett zit, Amelia's beste vriend, en de broer van Yennah.

'Niall ,mate! Alles goed ?' roept hij opgewekt.

'Zeker, met jou ? Heb jij Amelia gezien?' vraag ik.

'Ja goed, heb avonddienst. Amey komt er zo aan, ze is even wat anders aan doen. Ze wilde niet in haar werkuniform mee gaan.' lacht Brett.

Lachend rol ik mijn ogen en leun tegen de balie.

Stiekem vind ik dat ze er in haar werkuniform zo sexy uit ziet, maar zelf vindt ze het verschrikkelijk.

Na een tijdje met Brett gepraat te hebben ,hoor ik een meisje op hakken aan komen rennen.

Ik kijk op en zie Amelia rennend naar me toe lopen. 

Damn.. Wat ziet ze er goed uit in die witte blouse en zwarte knielange kokkerrok, met haar zwarte heels.

Haar haar zit in een hoge knot en twee kleine plukjes hangen voor haar gezicht.

'Brett, ik ben er weer vandoor. Morgen ochtend heb ik dienst tot 1 uur , dus dan zie ik je om 8 uur weer. ' zegt ze snel en knipoogt naar hem, voordat ze haar armen om me heen slaat.

'Hii there handsome.' giechelt ze.

'Hii you sexy thing. Klaar om mee te gaan?'vraag ik en trek haar dichter tegen me aan door mijn armen om haar middel te doen.

Voor ze kan antwoorden druk ik mijn lippen op die van haar.

Dan begint Brett te hoesten, en pas als Amelia haar lippen van de mijne haalt en we hem allebei aankijken, houdt hij op.

'Geen klef gedoe recht voor mijn gezicht Clark, en nou opschieten, want je bent al ergens laat voor Horan. ' lacht Brett.

'We zijn al weg Livingstone, we zijn al weg !' lach ik en Amelia zwaait nog even voor ik haar hand vast pak en we naar buiten lopen, waar het busje staat te wachten.

'Hehe, daar zijn ze dan hoor. ' klaagt Harry.

'Waarom duurd alles altijd zo lang bij jullie ?' mompelt Louis als ook Amelia en ik in het busje gaan zitten.

'Sorry babe, maar shut up, alsof jij altijd op tijd bent?' lacht Laila, die naast hem zit.

Louis doet zijn mond open om wat te zeggen, maar schudt zijn hoofd en zegt dan toch maar niks, waardoor iedereen in de lach schiet.

Na een paar minuten stopt het busje en meteen wordt de deur open gegooid, waardoor ik meteen uitstap en Amelia aan haar hand mee trek het grote gebouw in.

Bij de lift stappen we met z'n allen in, eigenlijk best wel druk, met 10 in een lift, maar het is toch maar voor even.

Als we eindelijk boven komen, lopen we de lift uit , en volgen een van de secretaresses een kantoortje in waar een stuk of 4 mensen van het bestuur op ons zitten te wachten.

'Sorry dat het zolang duurde, we stonden in de file.' zeg ik als iedereen zit rond de brede tafel zit.

Onder de tafel voel ik een schop tegen mijn been, en ik kijk links naast me, waar Liam me een blik geeft, en ik snel weer voor me kijk.