Living A Lie

Hoofdstuk 20

Pov Iris

‘Dus, het leek me ook helemaal niet slim om haar alleen te laten, maar ik weet niet wat er gebeurd is, want ze kwam helemaal ontdaan terug naar mij en Mon.’ vertel ik, en kijk Liam in zijn ogen aan.

‘Het is vast niks erg babe, Amelia doet niet snel iets stoms.’ zegt Liam en leunt tegen iets zwartkleurigs aan.

‘Ik maak me gewoon zorgen om haar, ik heb haar al een week niet meer gehoord.. Liam, waar zit je nou eigenlijk?’ zeg ik, en schiet dan in de lach als ik Liam weer zie recht zitten.

‘Ik zit op de vloer, tegen de achterkant van de bank. Hoezo babe? ’ Liam kijkt me onderzoekend aan, en schiet dan ook in de lach.

‘Nee, ik dacht al van, huh? Hoezo zit je niet op de bank zelf?’ vraag ik, en probeer een geeuw te onderdrukken.

‘Omdat Harry op de bank ligt te dutten. ’ Liam tilt zijn laptop over de bank, en dan zie ik Harry slapend liggen.

‘Instagram prank?’ zeg ik, als Liam de laptop weer op zichzelf richt, en me geniepig aankijkt.

‘Das een goed idee babe, een heel goed idee.’ Ik zie de twinkeling in Liam’s ogen, en schiet weer in de lach.

‘Liam, ik moet nu echt gaan slapen, het is bijna 4 uur hier, en ik heb morgen met Valerie , Laila en Moniek afgesproken.. Ik hoop niet dat je het erg vind..’ verontschuldig ik me, en kijk hem verdrietig aan.

‘Natuurlijk vind ik dat niet erg Iris, ga maar gewoon slapen angel. ’ glimlacht Liam, en ik voel mijn wangen rood worden. 

Steeds als Liam me angel noemt, wordt ik weer helemaal verlegen.

Zo noemde hij me ook op onze eerste date, en vanaf toen werd het de bijnaam die hij me het meeste noemt.

‘Weltrusten angel. Ik hou van je, heel veel.’ zegt Liam en blaast me een kusje door de camera.

‘Weltrusten handsome, ik hou ook heel veel van jou.’ glimlachend blaas ik een kusje terug, en dan verbreekt de verbinding opeens.

Ik zucht diep, en sluit mijn laptop af, en klap die dan dicht, voor ik in mijn bed kruip.

Wat mis ik Liam toch, gelukkig is het niet meer voor lang dat hij weg is, dan kan ik weer naast hem in slaap vallen..

Die volgende middag zit ik samen met Moniek en Valerie bij Laila in de tuin.

Een beetje roerloos kijk ik voor me uit, en met mijn gedachten op nul.

Er spookt zoveel door mijn hoofd, Liam die ik zo ontzettend mis, en wat er vorige week met Amelia is gebeurd, wat ik dus niet weet en zoveel zorgen om maak..

Vanochtend had ik Brett snel even gesmst, om te vragen of Amelia moet werken, en of hij wil kijken of alles wel goed met haar is, omdat ik me heel erg zorgen om haar maak.

‘Iris! Ik vroeg je wat!’ Valerie geeft me een klap op mijn arm, en ik kijk haar geïrriteerd aan.

‘Wat ga jij mij slaan kind?’ roep ik en wrijf ik over mijn arm.

‘Woah, wat is er met jou opeens? Je lijkt wel van de wereld af met je gedachten!’ zegt Laila en kijkt me onderzoekend aan.

‘Maak je je ergens druk om?’ vraagt Moniek.

‘Ja, een beetje wel. Om wat er vorige week met Amelia gebeurd is, dat we dat niet weten , en waarom ze al een week niks meer van haar heeft laten weten.’ zeg ik met een zucht.

‘Ze zag er echt ontdaan uit toen ze terug kwam he? Ik snap er niks van..’ zegt Moniek , waardoor ik knik.

‘Jullie zeiden dat het Jason was toch? Weten jullie het zeker?’ vraagt Valerie.