Wanda için endişeleniyordum. Fakat kafana takmamam gerekiyordu. Koşu alanına gelmiştik.
Yarışmacılar yerlerini almıştı. Wanda beni Stadyumun alt kısmında oturma yerinde izliyordu. Veee
"BAM!"
Yarış başladı. Var gücümle koşuyordum. Bütün çığlıklar arasında bir tek Wanda'nın sesini duyuyordum.
"Bana Pietro!"
Vee bitiş. Bu sefer rekorumu kırdım galiba. Herkes çığlıklarla alkışlarken ben sadece Wanda'ya bakıyordum. Gözlerinde gurur vardı.
Tam ona sarılmaya gidiyordum ki aniden duraksadım. Şu anda garip birşey hissediyorum.
Acı...
Galiba tehditler doğruymuş. Yere doğru baktım. Kan damlıyordu. Sonra Wanda'ya döndüm. Titriyordu. Gülümsedim ve sadece şunları fısıldadım çünkü bir daha konuşamayacaktım.
"Bunun geldiğini görmedim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Günlük - P İ E T R O M A X İ M O F F
Hayran KurguUzun yıllardan sonra kardeşini bulan oğlanın hikayesi... Not: Bu hikaye Kızıl günlük'ten öncesi için yazıldı. Wanda delirmedi. © Tüm hakları saklıdır.