NEFESİM

NEFESİM- 4. bölüm

Kağan anlatmaya başladı.

" O gittiğim cafe varya hani şu Gizli cafe orda herkes tanır bunu herkes ama.." derken herkese vurgu yapmıştı.

"... ikimiz çok iyi arkadaştık ama bir gün benim tek farkli hissettiğim kızı elimden aldı ve yollarimiz ayrıldı."

"Melis? Melisi o mu aldı?" Kağanın tabiriyle konuşmuştum.

"Evet." dedi yüzüme bakmayarak, sesi kötü geliyordu. Melisi gerçekten sevdiğini biliyordum. Istediği her kızla birlikte oluyordu ama Melis onun için farklı olmuştu ve anlaşılan Mete onu elinden almıstı. Peki neden madem o kadar kız peşinde her istediğini alıyor, neden Kağanin sevdiği kız.

"Yatmışlar." dedi Kağan hala yüzüme bakmıyordu.

"Kağan onu unutmalısın. Unuttuğunu saniyordum."

Kafasını kaldirip gülümsedi.

"Melisi unuttum Dilay. Sadece Metenin yaptığı dokunuyor. Erkeklik gururu işte anlarsın ya."

  Kafamı onaylar bir şekilde salladım.

"Peki o gün?"

"Bizim okula geliceğini duyunca sinirlendim. Seni tanıyor, yakın olduğumuzu biliyor."

"Merak etme. Bir sey olmaz." dedim ve gülümsedim o da gülümsedi.

Birden suratı asıldi daha ben ne olduğunu sormadan konuşmaya başladı.

"Yarın yurtdısına çıkıyoruz. Babamın işi varmış, yanında olmamı istedi."

Beminde suratım asılmıştı.

"Ama okul ba-"

"Merak etme okul bir hafta sonra yani okulun açildiği gün burda olacağım prenses." dedi. Rahatladım ve bir nefes verip gülümsedim. Okulun ilk günü Kağanın yanımda olmasını istiyordum.

"Okulun ilk günü seni yanlız bırakacağımı düşünmedin heralde." dedi. Yanağımdan bir makas alıp güldü.

"Ne zaman gidiyorsun?"

"Yarın."

"off"

" Offlama bir hafta bensiz idare et prenses. Biri karışırsa hemen telefon ediyosun. Çocuklardan birini gönderirim." dedi ve göz kırptı.

Kağanın yanindakiler. Resmen kendine çete kurmustu. Arkadaslari aslinda ama ben hiç tanışmadım. Meteyle de tanıştirmamıstı kısacası Gizli cafedeki arkadaşlarini tanımıyordum. O karanlık tarafına beni bulaştırmıyordu.

Kafasınabir yastık fırlattım.

"Kendimi koruyabiliyorum abiciiiiim." deyip bir kahkaha attım o da bana katıldı.

Saat geç olunca eve gitti. Özlicektim bu salağı :)

Bende yorgundum ve kendimi yatağa attim gibi uykuya daldım.

***********

Uyanmıştım ama kalkasım yoktu sanki hep uyumak istiyordum. off allam neden okul başlıyooooo.

Kahvaltımı yapmaya aşağı indiğimde sena teyze gelmişti. Onunla biraz sohbet ettikten sonra teyzeme haber verip dışarı çıktım. Hava almak için biraz gezindim. Sahile indim. Kayalarda oturup denizi izledim. Tek başıma düşünüyordum.

"Hayırdır koruman yok mu cici kız?" diye bir ses düşüncelerimden ayırdı beni.

Arkamı döndüm off yine mi? Bu çocuğun derdi neydi?

"Mete?"

"Bu kadar şaşırma her gün beraber olucaz." dedi ve sırıttı.

"Malesef. Her gün senin yüzünü görücem." deyip yüzümü buruşturdum.

"Şu yüzü göreceğin için heyecanlaniyosun bence."

"Hayır bi egolu pisliğin yüzünü göreceğim için okul değiştirmeyi bile düsünüyorum." dedim ve önüme döndüm.

Gelip yanıma oturdu ve hiç konuşmadı.

"Eğleneceģin kızlar yok mu etrafinda?" dedim ona bakarak.

Bana dönüp omzunu silkti "sıkıldım" dedi.

Cevap vermeden kalktım tam giderken bileğimi tuttu.

"Nereye?"

"Seni ilgilendirmez." dedim. Bu lafı birbirimize fazlasıyla kullanıyorduk.

Gülümsedi. Tamam çok tatlı gülüyordu. Gülünce gamzeleri çıkıyordu. Ahh Dilay kes sesinii.

Birşey demeden önüne döndü. Bende kendi kendime omuz silkip eve gittim.

Bu çocuğun derdi neydi cidden anlamıyordum. Kağanla kavga ediyor ama sürekli karşıma çıkıyor.Off herneyse bir hafta geçicek Dilay uğraşak bir şeyler bul.