გულცივი (დასრულებული)

თავი 6

#ჯიმინი

  ანა ოთახში ავიყვანე და ჩემ საწოლზე დავაწვინე. შუბლზე ხელი დავადე და ძალიან ცხელი მომეჩვენა, სიცხე გავუზომე, თერმომეტრი 38ს უჩვენებდა, ძალიან ავღელდი და სიცხის დასაწევი წამალი დავალევინე. სველი პირსახოვი შუბლზე დავადე, მთელი ღამე მასთან გავატარე და გამთენიისას ჩამეძინა.

#ანი
  თვალები გავახილე, დავინახე ჯიმინი, მას თავი ჩემ მუხლებზე ქონდა დადებული.
-ძალიან საყვარელია-ჩავიჩურჩულე.
-შენც ძალიან საყვარელი ხარ-ამ სიტყვებზე გავწითლდი, როგორც ჩანს ჩემი სიტყვები გაიგო, თავი აწია.
-კარგად ხარ?-მკითხა.
-კი, ვოტა უკეთესად.
-ძალიან ვინერვიულე.
-საჭირო არ იყო.
-ქუჩაში უნდა დამეტოვე? ჩემთან თვითონ მოხვედი.
-...
-კარგი, ხო ისაუზმებ?
-არ მშია
-რატომ გეკითხები?-ჩაიცინა-აუცილებლად შეჭამ.
-გითხარი არა-მეთქი. უნდა წავიდე.
-ასეთ მდგომარეობაში ვერ წახვალ.
-ახლა მომისმინე და რასაც გეტყვი კარგად დაიმახსოვრე. მე აქედან წავალ, ისე, რომ შენ ვერ შემაჩერებ, ამის შემდეგ კი თავს დამანებებ, ეგ შენი საჭმელი კი არ მინდა, გასაგებია?
-გახსოვს პირველი შეხვედრისას რა გითხარი?-მითხრა და ძალიან სწრაფად გამახსენდა,  მაშინ წვეულებაზე მომხდარი ამბავი, მან მე მითხრა "ყველაფერი მახსოვს".
-არა, არ მახსოვს, რა მითხარი?- თავი მოვიკატუნე ვითომ არ მახსოვდა.
-მე გითხარი, რომ ყველაფერი მახსოვს, არ გინდა ვილაპარაკოთ ამის შესახებ?
-სახლში უნდა წავიდე-ვთქვი და მინდოდა ოთახიდან გავსულიყავი, მაგრამ ჯიმინმა ხელი შემიშალა.-გაიწიე.
-ვიცი, რომ გაწყენინე...
-არ მინდა მაგაზე ლაპარაკი-ბოლო ხმაზე ვიყვირე და გაბიქეცი, საცლიდან სასწრაფოდ წამოვედი და ჩემი სახლისკენ გავუდექი გზას, მივრბოდი და თან ვტიროდი.

#მწერალი
   ჯიმინი ანის უკან გაყვა.

#ანი
   სახლს მივუახლოვდი და დავინახე, რომ ის იწვოდა. პანიკაში ჩავვარდი და ყვირილი დავიწყე. დავინახე ჯიმინი, ჩემკენ გამოიქცა და ჩამეცუტა, შემდეგ ტელეფონი ჯიბიდან ამოიღო სა სახანძროში დარეკა.
-სახლში ვინმე იყო?-მკითხა მან.
-არა, არავინ. დედაჩემი მუშაობს, ხოლო ჩემი და მეგობართან არის წასული.
-კარგია თუ არავინ იყო.

  ცოტახანში სახანძროც მოვიდა. მათ ყველაფერი გააკეთეს, რომ ცეცხლი ჩაექროთ, ძნელი იყო ძალიან, მაგრამ ჩააქვრეს. მე დედას დავურეკე, ძალიან განერვიულდა, ეგრევე სახლისკენ გამოემართა.
-ღმერთო ახლა რა ვქნა, სად წავიდე-ვთქვი და აახეზე ხელები ავიფარე, ვცადე ტირილი შემეკავა, მაგრამ არ გამომივიდა.
-ჩემთან დარჩი...

____________❤️_______