თავი 12

503 38 5
                                    


   ექიმი პალატიდან გამოვიდა.
-ბავშვი საოპერაციოდ უნდა გავამზადოთ,  ფეხი ძალიან ტკივა. ნახევარს სახელმწიფო დააფინანსებს, ნახევარი კი თქვენ..-გააწყვეტინა ჯიმინმა.
-კარგით, გაამზადეთ, გადავიხდით.
-რააა?-მას გაკვირვებული გავხედე, შემდეგ ექიმს შევხედე:
-დიახ, მოამზადეთ საოპერაციოდ.
   ექიმი წავიდა, მე კი ჯიმინს შევხედე:
-ჯიმინ რას აკეთებ?
-ჩემი შეგვარებულის დაცუდად არის, მე კი ვცდილობას დავეხმარო.
-არა, შენ არ გადაიხდი.
-ვერ ვხვდები, ამაში ცუდს რას ხედავ?
-შენ არ ხარ ვალდებული წესიერად არც ჩემ დას არ იცნობ, არ გაქ უფლება ფული გადაგვიხადო.
-შენ ჩემი შეყვარებული ხარ...
-რაა? გგონია მართლა მიყვარხარ? და რა გგონია, რომ ჩვენ მართლა შეყვარებულები ვართ? მადლობა, რომ მომიყვანე, მაგრამ შეგიძლია წახვიდე.
-არ გაქვს უფლება ჯერ მითხრა "მიყვარხარ" და შემდეგ ისე გამაგდო შენი ცხოვრებიდან თითქოს არაფერი ყოფილა.
-ეს ყველაფერი ტყუილი იყო გესმის? ტყუილი. როგორღაც გადავიხდი ჩემი დის ოპეეაციის ფულს, შენ კი შეგიძლია წახვიდე.
    ამ სიტყვების შემდეგ შეტრიალდა და უკანმოუხედავად წავიდა. ისე, რომ არაფერი უთქვამს, მას გაყვნენ მისი მეგობრებიც. გოგოები კი ჩემთან დარჩნენ.
-ჯერ დედაშენს დაელაპარაკე, მერე კი მე მოგხედავ-მითხრა კლერიმ.
დედასთან მივედი:
-დედა, ნუ ღელავ ჩვენ ყველაფერს გადავიხდით, ტყვილა ნეევიულობ. მე მაქვს ფული შეგროვებული და მოგცემ, ცოტას კი შენ დაამატებ და ოპერაციის ფულსაც გადაიხდი. საქმე მოგვარწბულია.-ვუთხარი და გავუღიმე.
-ეგ, კარგი. რა თქმა უნდა, გადავიხდით, მაგრამ ის ბიჭი ვინ იყო?
-გრძელი ამბავია, მერე მოგიყვები აუცილებლად, ახლა კი გოგოებთან წავალ.
-კარგი.

-დებილი ხარ? ეს რატომ გააკეთე? მესმის, რომ შენ დაზე ფიქრობ და მე და ნატალიც ძალიან ვნერვიულობთ, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ბიჭს უნდა აწყენინო. ძალიან ცუდად მოიქეცი, ძალიან. ტყეში, რომ ვიყავით შენ ხო უთხარი, რომ გიყვარს, მიხვედი და ჩაეხუტე. ჯერ დააიმედე, ახლა კი ეუბნები, რომ არ გიყვარს?
-იმ მომენტში ვერ ვფიქრობდი.
-კარგი, რა. ბიჭმა შემოგთავაზა მე გადავიხდიო, მაგაზე ცალკე ეჩხუბე. ეგრე არ უნდა მოქცეულიყავი. გული გაუტეხე.
-ხო, კარგი ვიცი, რომ ცუდად მოვიქეცი. ხვალ დაველაპარაკები უნივერსიტეტში.
-თქვენ წადით სახლებში, უკვე ღამეა და გამოიძინეთ. ხვალ უნივერსიტეტში უნდა წახვიდეთ. ექიმს ველაპარაკე და მითხრა, რომ ოპერაციას დილას გააკეთებს ადრიანად, მე აქ დავრჩები. წადით, არ ინერვიულოთ-გვითხრა დედამ.
-კარგი, წავალთ. თუ რამეა დამირეკე-ვთქვი და წავედით.
  ყველანი სახლებში წავედით. როგორც კი მივედი, ლოგინში დავწექი და ჯიმინზე ფიქრი დავიწყე. მივხვდი, რომ ძალიან ძალიან ცუდად მოვიქეცი, ასეთი რამ არ უნდა მეთქვა. ხვალ უნივერსოტეტში დაველაპარაკები. მასზე ფიქრში ამეძინა.
    დილას ადრე ავდექი, გავემზადე და უნივერსიტეტში წავედი, მივედი და შესასვლელში კლერი და ნატალი დავინახე. მათთან მივედი:
-რას შვებით? ძალიან მიხარია, დღეს ჩემი პირველი დღეა უნივერსიტეტში, როგორც იქნა სკოლას თავი დავაღწიეთ-ჩავიცინე.
-გეთანხმები.(კლერი)
-წამო, შევიდეთ. ისე როგორც პირველ დღეს შეეფერება. შევიდეთ, რომ ყველამ დაგვინახოს.(ნატა)
-კარგი, წამოდით-გავიცინე და შესვლას ვაპირებდი, როცა დავინახე ბიჭები როგორ მოვიდნენ მანქანით. შევყოვნდით და მათ შევხედეთ. მათ გვერდი აგვიარეს, ისე, რომ არც კი შემოუხედავთ.
-კმაყოფილი ხარ?(კლერი)
-კარგი, რა. ისედაც ვნეევიულობ. მინდა, რომ დაველაპარაკო და ავუხსნა, რომ...-გამაწყვეტინა ნატამ.
-რომ დებილი იყავი და ძალიან დიდი სისულელე თქვი ხომ?
-ხო, სამწუხაროდ გეთანხმები.
-კარგი, წამოდი შევიდეთ იმედია დღე კარგად ჩაივლის.(ნატა)....

_____________
  ბოდიშით, რომ ამდენი ხანი გალოდინეთ. შევეცდები შემდეგი მალე დავდო. იმედია საინტერესოა. 😊😊😊❣️❣️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️💖💖

გულცივი (დასრულებული)Where stories live. Discover now