A Night With My Professor (COMPLETE)

45

CHAPTER 45:CALL

KIRBY'S POV
Iwan ko ba, sa tuwing gigising ako lagi akong nakangiti.. Hmm kaaga aga kinikilig ako.. Hay makalabas na nga..

Habang naglalakad ako palabas, nakita ko si Fiel na nakaupo sa sofa, niyayakap ang tuhod at nakayuko.. Ang lamig naman ksi parang manginginig na rin ako sa lamig..

Pinuntahan ko sya at tumabi sa kanya..

"Hey, are you okey?" Tanong ko sa kanya at tumingin ito sa akin sabay ngiti.. Umupo ito ng maayos at humarap sakin..

"Hmm, kanina ka pa?" Tanong nito sa akin at ngumiti..

"Bago lang naman, ikaw, kanina ka pa dito?" Tanong ko ulit sa kanya at niyakap ko sya.. Tumango ito at niyakap din ako.. hmm nawawala yung lamig pag kayakap kon sya..

"Maligo kana tapos kumain kasi nakahanda na ang pagkain, maliligo muna ako.." sabi nya sakin at nakayakap pa rin.. Para tuloy kaming mag asawa sa ginagawa namin.. yiee sweet daw kami..

"Opo, masusunod po ma'am" sabi ko sa kanya sabay halik sa pisngi.. Kumalas ito sa pagkakayakap at tumawa sa sinabi ko..

"Hintay lang 'sir Kirby Santos' tatawagin mo din ako nyan" sabi nya s akin habang nakangiti sa akin..

"Oo na po ma'am, ampangit namn pakinggan non" sabi ko sa kanya at napataas naman sya ng kilay..

"So ano pala dapat" sabi nya at pataas taas ang kilay.. Ngumiti ako sa kanya..

"Dapat ang tawag sayo is 'maam Fiel Santos" sabi ko at napatawa naman sya sa sinabi ko.. Tama naman ajh..

"Tsk, dami mong alam! Maligo kana, malalate tayo nyan" sabi nya at tumayo, hinila nya ako papuntang cr..

"Sabay nalang tayo" sabi ko at sumilay ang pilyo kong ngiti, syempre joke lang yun.. May respeto parin ako.sa kanya no..

"Sabay mo sarili mo" sabi nya at kumaripas ng takbo papuntang kwarto nya, may sarili ksi syang banyo kaya don sya naliligo..

Tsk! Erzit, natatawa ako sa sinabi ko.. Yan tuloy, para akong tangang ngingiti ngiti dito habang naliligo..

                  .....-.....

Nandito na kami sa room, may gingawa ksi ako ksi di ko muna sya papansinin, busy rin naman din sya sa kakabasa..

Malapit na ang bell at naghanda na ako ng mga visual aid ko, nilapag ko na ang laptop ko sa harap at inayos na ang mga gamit ko..

Tinignan ko sya at bigla namang nagkatinginan ang mata namin, ngumiti lang ito at ngumiti rin ako.. hmm shit, kinikilig ako.. ^_^

Nag start na ang klase ko at seryuso na ang lahat, Kirby wag munang landi landi huh, Mapipiktusan tayo ng grabeng grabe..

Habang nasa kalagitnaan ako ng pagsasalita ng biglang tumaas ng kamay ni Fiel..

"Yes Fiel" sabi ko at parang ibng iba ang aura nya,hawak nya ang cellphone nya na di mo mabasa yung nasa utak nya..

"Emergency call sir, can I go outside?" Tanong nya sa akin pero ganon parin.. Tumango ako at napaisip, wala naman akong kilalang kamag anak nya na tinatawagan sya..

Tinignan ko sya palabas at bumalik sa paglelecture..

                          .....-.....

"Hey,.you look so frustrated" sabi ko sa kanya dahil tapos na ang klase ko ngayong umaga.. Di ko sya bumabalik sa mga ngiti nya.. Anong problema nya..

"Hey baby, do you have a problem? Something bothering you" sabi ko at tumingin sya sa akin ng hindi ngumingiti..

Napalunok ako sa tingin nya sa akin, bakit parang may iba sa kanya, yung parang hindi sya..

"Naalala mo yung sinabi ko.sayo nong nakaraan tungkol sa buhay ko?" Tanong nya sa akin at tumango ako..

Napapikit sya at napasinghal..

"Hindi pa talaga yun ang buo, hindi mo pa ako kilala at mali" sabi nya sa akin at napasalubong naman ako ng kilay dahil sa pagtataka...

"T-teka,.. Hindi kita maintindihan.. wait anong pinagsasabi mong di pa kita kilala.. Sino bang tumawag?" Tanong ko sa kanya, ano bang nangyayari sa kanya, nag aalala na talaga ako sa kanya.. hay ano ba!

"Malapit na sila.." sabi nya at nakikita ko yung lungkot sa mga mata nya..

"Alam ko na ang nangyari kay tito Brandon" sabi nya sa akin at napanganga naman ako sa sinabi nya..  Umalis ito sa office ko at iniwan akong nakatunganga..

Sino ba talaga ang tumawag? Paano nya nalaman? Sino ba talaga sya?..