"Bizim eve gidelim istersen sizde kimse yoktur ortalığı toparlayana kadar bizde kal " dedi çelik mantıklı geliyordu çünkü iki sende ev bitlenmiştir toparlayana kadar onlarda kalmam en iyisi.
"Olur " dedim memnun bir şekilde yaklaşık on dakşka kadar sonra çelik gile geldik hiçbir şey değişmemişti yine büyük demirli siyah giriş kapısı rengarenk çiçekler yan taraftaki kocaman havuz tıpa tıp aynıydı sanki hiç dokunulmamış gibi ilerleyip kapının önünde durduk bir kaç saniye bakıştıktan sonra çelik zile bastı çok geçmeden kapı açıldı içeri adım atar atmaz çağla yanıma koştu ve sıkıca sarıldı
"Ezra ablaa çok özlemişim seni hoş geldin " dedi hala sarılırken çağlayı kendi kız kardeşim gibi görüyordum gerçekten içten bi kız
"Hoş bulduk canım bakim sana" dedim hafif uzaklaştırarak "ne kadara güzelleşmişsin böyle " ardından çeliğe döndüm yüzünde memnun bir ifade vardı "çelik bu kızdan çekeceğin var on dört yaşında böyleyse peşinden koşturman gerekecek "
Yüzündeki memnun ifade kaybolurken önce çağlaya sonra bana döndü "yapmaz öyle şeyler benim kardeşim abisinin nasıl psikopat olduğunu biliyor " dedi alayla gülümseyerek "neyse hadi geçelim içeri " dedi ardından hizmetçilere dönerek "hemen kahvaltı hazırlayın arabada valizler var onlarıda alın bide benim odamın yanindakini hazırlayın " deyip bizi salona yönlendirdi
"Osman amcayla Senem teyze nerdeler ?" dedim etrafta gözlerimle onları ararken
"Bir iş gezisine çıktılar bir hafta önce yarın akşam geliyorlar " dedi çelik onları gerçekten çok özledim sürekli görüşe geliyorlardı gerçi ama .annemin benle ilgilendiğinden daha fazla ilgileniyordu senem teyze babam öldükten sonra osman amca hiç eksikliğini belli etmemeye çalıştı sanki onların öz kızıymışım gibi davranıyorlar bana bu bana çok iyi hissetiriyor açıkcası
"Anladım " dedim kısa keserek "çelik kahvaltıdan sonra dışarı çıkmamız gerek bir kaç ihtiyaç var onları giderecem çağla sende gel bizimle "
"Tamam gideriz canım " dedi ve omzunun üzerinden bakarak mutfağa seslendi "hazırlamadınızmı siz daha masayı"
"Hazır efendim buyrun " dedi orta yaşlı kadın
Hepimiz kalkıp masaya yürüdük yemek yemeyi sevmiyorum ve çelik bunu bile bile sürekli bana yemek yediriyor
"Çelik benim canım istemiyor ya yemesem " dedim suratımı ekşiterek
"Yine başladıkmı ezra yine zorla ağzınamı tıkayım ?" Doğru yemek yemediğim zamanlarda abimle çelik zorla yedirirlerdi abim ellerimi tutar çelik zorla yedirirdi sonra bende olduğu gibi çıkarırdım
"Çelik gerç-" dememe kalmadı koşarak banyoya girdim ve klozetin önüne dizlerimin üzerine çötüm ne var ne yoksa çıkardım çünkü yumurta kokusu geldi burnuma yumurtadan nefret ediyorum midemi bulandırıyor
Kapıyı tıklatarak çelik seslendi "ezra iyimisin ?" ben o sırada midemde bişey kalmamasına rağmen çıkarmaya çalışıyordum cevap veremedim "içeri giriyorum " dedi ardımdan sanki toparlanmama izin verirmişcesine yavaşça açıp içeri girdi ve yanıma oturdu önüme gelen saçımı arkaya attı çenemden tuttu ve yüzümü yüzüne sabitledi
"İyimisin " sesi sakin bir o kadar da telaşlıydı başımı aşağı yukarı evet anlamında salladım ardından kalkıp yüzümü yıkadım çelikte banyondan çıktı bende sifona basıp çıktım
"Abla iyimisin kaldırdık yumurtayı gel hadi " dedi çağla sesinde korkmuş bi hal vardı yüzündende okunuyordu bu zaten
"Yok ablam yemiyecem ben odaya çıkıyorum duş alıp inecem sonra çıkarız abine söyle tamamı ?"
"Ama açsın "
"Sonra yerim bitanem canım istemiyor " dedim ardından merdivenlerden yukarı çıkıp odaya girdim abimin ölümünden sonra bir yıla yakın çelik gilde bu odada kalmıştım çelik beni zorla getirmişti buraya yanında kalmamı istiyordu evden uzaklaşmamı gözünün önünde olmamı dolabı açtım kıyafetlerim hala burda duruyordu ama bunlar çok ciciydi fazla çocukca iç çamaşırlarımı mini bir kot şort üstüne siyah dar askılı bir atlet çıkardım ardından banyoya girdim yirmi dakikalık duşumu tamamlayıp bornozu giyip çıktım kurulanıp hazırladığım kıyafetlerimi giyip odadan çıktım merdivenler aşşağı baktığımda kimse yoktu bende çeliğin odasına çat diye girdim kapı çalma gibi bir huyum yoktur o sıradada çelik tişörtünü giyiyordu
"Yuh be kızım şu kapı çalmayı bi öğrenemedin " dedi tişörtü başına geçirirken
"Ya sen daha hazır değilmisin hadi daha çok işimiz var " dedim ellerimi belime koyarak
"Hazırım " dedi odanın kapısına yöneldi bende hemen arkasından yürüyordum "çağla hadi abicim ya makyaj falan yapma öldürürüm seni " itiraf ediyorum şuan ben bile çelikten korktum aslında korkmamam lazım küçükkende abimden çok o karışırdı karışmadığı zamanlardada abimi öğretlerdi işte böyle bir manyak
"Geliyorummmmm " diye ses yülseldi çağladan biz aşşağı indik çelik arabanın anahtarını çıkarttı cebinden tam kapıyı açtı ki
"Çelik ben süreyimmi çok özledim araba sürmeyi " dedim yalvararak bakarken ehliyetimi aldıktan bir iki ay sonra cezaevine girdiğim için pek fazla hevesimi alamıştım
"Tamam geç " arabanın anahtarlarını bana attı ve yer değiştirdik hemen sonrada çağla geldi zaten
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİN
General Fiction"Ben ... Ben sana birşey yapmadım " "Sen değil güzelim ABİN " ***********
