When Love Did Its All Duties (COMPLETED)

Chapter 42

Hindi mapigilan ni Andre ang pangilidan ng luha sa sobrang sayang kaniyang nadarama. Sa wakas ay magiging maayos na sila ng babaeng mahal niya. Thank God. Pag papasalamat niya sa Diyos dahil heto na at babalik na si Thalia sa kaniya.

Sobrang pang hihinayang at sakit ang naramdaman niya ng iwan siya ni Thalia sa kadahilanang hindi pa man tuluyang nagiging sila ay nagkaroon na kabod ng hidwaan at hindi pag kakaunawaan sa pagitan nila. At laking pasasalamat niya dahil naayos na iyon.

Agaran siyang lumabas ng sasakyan ng mamataan niyang papunta na si Thalia sa kaniyang gawi. Nagsalubungan sila ng isang napakahigpit na yakap na puno ng pagmamahal, isang mainit at masarap na yakap.

"Fuck baby... I love you so much. Don't do that again please" mangiyakngiyak at nag susumanong saad ni Andre habang magkayakap silang dalawa at hinalakan pa niya ang bunbunan ni Thalia.

Walang pakundangang tango naman ang ginawa ng babae habang umiiyak. "I'm so sorry... And I love you too" sagot ng babae na nakapag patigalgal sa binata.

"You don't have to say sorry baby! 'Cause I am the who needs to be sorry. And can you please repeat it again?" hindi makapaniwalang saad ni Andre sa dalaga.

"I won't say it again" pang aasar ni Thalia. Hindi na nag reklamo si Andre at mas hinigpitan pa ang yakap sa dalaga.

Langit ang kanilang nadarama at hindi mapaghiwalay kahit maglakad papunta sa sasakyan ngunit biglang nag salita sa Thalia.

"But how about my car?" tanong nito dahil parehas silang may dalang kotse ngunit iginaya siya ng lalake sa sarili nitong sasakyan.

"Don't worry, Bernie will take care of your car" tukoy nito sa isa sa security guard na driver na rin niya. At patuloy na silang sumakay sa kotse ni Andre.

~*~

Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Andre habang nag dadrive. Nag mamaneho man ay hindi niya binibitawan ang kamay ni Thalia na kanina pa siyang sinesermonan. "You should let go of my hand because you're driving!" pagalit nito subalit sinagot lamang siya ni Andre ng nakakalokong ngisi at pinisil pa ang kaniyang kamay.

"Don't you worry, I won't let something bad happen to us. Especially to you" kasunod no'n ay matamis na ngiti na siyang nakapag pairap naman kay Thalia.

Ibilinga nalang niya ang kaniyang ulo sa gawi ng bintana dahil hindi mapigilang huwag ilabas ang ngiti at kilig sa kaniya mukhang namumula pa.

"Where do you wanna go? I missed you, we should go for a date" malambing na usal ni Andre at binalingan siya ng tingin ngunit bumalik din agad ang tingin sa kalsada.

"Anywhere..." kahit sa'n basta kasama kita. Bahagya pang napangiti si Thalia sa naisip.

"Okay" Tanging sagot lang ni Andre at kumanan ng daan. Let's just spend this night in my house. Hindi napigilang lumabas ang nakalolokong ngisi ng kaniyang mga labi.

"San tayo pupunta?" tanong ni Thalia. "You'll know later" kabod namang sagot sa kaniya ni Andre. Nagkibit balikat na lamang siya at umayos ng upo.

Hindi pa rin nag bibitaw ang kanilang kamay kaya't nag reklamo na ang babae.

"Hey, namamawis na ang kamay ko. Pwedeng bitaw muna? Pupunasan ko lang" saad nito na nakapag pahalakhak kay Andre. "I won't let go of it, baka mamaya ay iwan mo nanaman ako. Unless we arrived to our destination" hinigpitan pa nito ang pagkakahawak. Ngumiwi lang ang babae dahil talaga namang namamawis na ang parehas nilang kamay.

"Arte" bulong niya. "What did you say?" hindi naman iyon nakalusot sa pandinig ni Andre.

"Wala, ang sabi ko ang gwapo mo" wala sa sariling sabi niya. "Joke!" segunda niya ng marealize.

"I know. Binawi pa, alam ko namang gwapong gwapo ka sakin" bumitaw ang kaliwang kamay ni sa manibela at hinamas pa ang baba. "Hey! Mag drive ka nga ng maayos!" pasigaw na pagalit ni Thalia dahil sa pag bitaw nito sa manibela, nasa high way pa man din sila.

~*~

Thalia's

Naalimpungatan ako ng may maramdaming pino at sunod sunod na halik sa bawat parte ng aking mukha. Ipinagwalang bahala ko iyon dahil masarap sa pakiramdam. Sa pagaakalang panaginip lamang iyon.

Subalit naimulat ko na ang aking mga mata ng maramdamang bumababa ang mga halik papunta sa aking leeg.

"What are you doing?!" hindi ko alam kung gaano na kapula ang aking mukha ng makita ang isang Adonis na nakangising nakadungaw sa mukha ko. Mabuti nalang at hindi ako bumangon because I'll definitely kiss him right on his gorgeous lips!

Tinabunan ko ng aking mga palad ang aking mukha dahil hindi ko mawari ang pakiramdam dahil hindi kumakalma ang puso ko at patuloy ang pag lipad ng mga paro-paro sa aking tiyan. "I'm just cherishing every moment that I am with you because I really missed so damn much" fuck! That bedroom voice!

I felt shivers running down my spine! Damn...

Marahan niyang hinawakan ang aking kaliwang kamay gamit ang kaniyang kanang kamay at inilapag niya iyon sa gilid ng ulo ko na mas nakapag palakas ng kalabog sa aking dibdib.

Kaya naman ginamit ko ang kanang kamay para ipanakip sa mga mata ko. Napaka gwapong nilalang!

"Take off you hands or I'll kiss you" pilyong sabi niya kaya wala akong choice kung hindi sumunod.

Mas inilapit niya pa ang kaniyang hanggang sa isang pulgada na lamang natitira. Palapit ng palapit ay pagwapo ng pagwapo. How can he do that?

"Where are we?" tanong ko dahil nakatulog nga pala ako kanina sa byahe dahil wala siyang ibang ginawa kung hindi ngumisi at humalakhak ng mahina. "Pent house" maigsing sagot niya at mas inilapit pa ang kaniyang mukha hanggang sa mag lapat ng bahagya ang ibabaw ng aming mga labi.

Halos maduling ako sa sobrang lapit na ng aming mga mukha. Butterflies...

"I love you, baby" masuyong sabi niya. Hindi ko na natiis ang bugso ng aking damdamin at ako na mismo ang tumawid sa halos makahalik na naming mga labi. Ako na mismo ang humalik sa napaka gwapong nilalang na nasa harapan ko.

"I love you too, Kapre. I really do..." I whisper between our kisses.

Mas bumigat ang aming pag hinga at hindi nag laon ay mas naging malalim ang bawat halik na aming pinag sasaluhan. Ito na yata ang pinaka masayang pagkakataon na nakatagpo ko sa tanang buhay ko.

Are we gonna really do it again? Hindi ako handa shit~!

He hold both of my hands and pinned it to the bed. Hindi ko naman alam kung saan ako babaling ng ilipat niya ang kaniyang mga labi pababa sa aking leeg.

HIndi ko napigilan ang paglabas ng impit na ungol na halatang mas nakapag paintense ng aming nararamdaman. Hindi nakaligtas sa aking pandinig ang mahihinang pag mumura niya sa bawat pagitan ng halik na sobrang nakakaapekto sa buong pagkatao ko.

"Thank God for making this lady to be mine" yuon lang ang kaniyang sinabi at inpinag patuloy ang paghalik hanggang sa parehas na kaming walang saplot.

----

Ayieeee kabastos HAHAHAHAHHAHA

Lahat po ng chapters na naisulat ay hindi ko binabasa pagkasulat. Kaya't mag expect ng napakaraming Typossss at grammatical errorsssss!

NOT EDITED

NOT REVIEWED

~*~

bela_kook