idąc przez sale pełna ludzi
którą zagłusza muzyka
pogrążając się w smutku
nie w narkotykach
lecz biorąc inne używki
z myślą ze będzie lepiej
gdy jest wtedy tylko gorzej
z myślą ze będzie już okej
ale nagle tracisz nadzieje
nie wiesz już co czujesz
może po prostu nie czujesz nic
albo czujesz za dużo
i chciałbyś zamknąć oczy i nie czuć już nic
na zawsze
CZYTASZ
kurwa wierszyki
Poesíawylewam tu wszystkie emocje szczerze i z serca może ciężko nazwać to wierszami ale napewno to prawdziwe emocje i cierpienie
