Nagulat siya nang makita niya kung sino ang lalaking nakatayo sa tapat ng kotse niya.
Ngumiti ito sa kanya. “Surprise!”
Agad siyang lumapit papunta kay Zach at sinuntok ito sa braso. “Aray ha!” reklamo nito.
“You didn’t answer my calls! Kailan mo pa natutunang i-ignore ang mga tawag ko?!” singhal nya.
“Hahaha. Easy. I was on the plane no’n. I texted Reign pagbaba na pagbaba ko and she told me na magkikita kayo ngayon…” he looked at the whole place. “dito.” His eyes questioning her. She shrugged.
“Hindi ka manlang nagpasabi na darating ka.”
“Oh puhlease! Get a room. Huwag dito, naiinggit ako. Hahaha.” Pang aasar ni Reign.
“Hahaha. Hi Reign.” Bati ni Zach. “Hi your face, Serrano. Oh siya, aalis na ako. You need quality time together dahil nagmamapait na naman yang si Cai. Hindi ata matanggap na ako ang magiging future sister-in-law niya. Mwahahaha!” biro nito. “Baliw. Bye, Reign.” Tumalikod ito at dumeretso sa kotse nito.
“Let’s go?” yaya ni Zach. Tumango siya. Hindi na siya nagtanong kung saan sila pupunta. She missed being with him. Nababaliw na yata siya. Maybe she loves him the way he does pero ayaw niyang aminin ito sa binata. She’s not the type of girl who confesses her feelings with anyone. She finds it corny, pathetic and cheap. She stared at him at kumunot ang noon g binata. “Baka matunaw na ako nyan.”
“Yabang!” kinurot nya ito sa braso. “Aray ha. Kanina ka pa. Ba’t ba ang hilig mong manakit sakin? Aminin mo, naku-cute-an ka sakin ‘no?” She gave him a smug face. “Zach, cute is an understatement. You’re good-looking. Kahit alam kong lalaki na naman ang ulo mo, pero seryoso. Gwapo ka.” Ngumiti siya rito.
“Then why can’t you love me?” bigla itong sumeryoso. “Zachary.” Pagbabanta niya.
He’s up to it again. Sa tuwing nag uusap sila, lagi nitong sinisingit ang tungkol sa kanila.
“Nandito na tayo.” Hindi nya napansing nakapark na pala sila sa Avida Towers.
Agad na bumaba ito sa kotse at pinagbuksan siya. Muntik na siyang matawa nang makita ang mukha nitong nakanguso. She knew he’s wounded by that conversation. She can’t back down just because of that and tell him what she really feels. Hindi pa pwede. Kailangan niya munang malaman ang lahat, the secrets, and her lost memories. She acted as if it was nothing, sinundan niya lang ito. They were both silent in the elevator. Gusto niyang matawa sa inakto ng binata. She grabbed his hands and intertwined their fingers. Unti unti namang nawala ang pagkakunot ng noo nito. He slowly looked at her.
“Huwag ka nang magtampo. Not because I don’t say I love you, doesn’t mean I don’t love you. You know I do, right?” He sighed. “Yeah, I know. You love me as your friend.”
“Emotero!” He made a face but smiled eventually.
The next day..
“Will you stop that, Penny?” She was trying hard to keep a straight face kahit kaunti na lang ay mapapatili na siya. Sino ba naman ang hindi kikiligin when you wake up the next morning at nagmistulang garden na ang kanyang silid sa dami ng bulaklak na ipinadala sa kanya.
![](https://img.wattpad.com/cover/22264482-288-k42586.jpg)
BINABASA MO ANG
My Heart's Vengeance
Non-FictionAll her life, she wanted to be normal, to live like a normal girl, to have a normal family and to be happy. Pero paano niya magagawa iyon kung pilit siyang hinahabol ng kanyang nakaraan? Nakaraang hindi niya maalala. At sa tuwing sinusubukan niyang...