cant sleep, chaelisa

eight; the night we met

27 ocak, 2019

bugün gerçekleri kabullenişimin günü. bugün lisa'nın yatağımda daha fazla yer kaplayamayışının, üşüdüğümde battaniyesini sırtıma saramayışının, leo'yu öptüğümde kıskanamayışının ve en önemlisi de, lisa'nın benden gidişinin 5. ayı.

bu mektubu ikinizden birisinin bulacağını biliyorum; jisoo unnie, bana bir anne şefkatiyle yaklaşıp, gerçekleri beni incitmeden göstermeye çalıştığın için sana minnettarım. jennie unnie, bana hayatın devam ettiğini gösterdiğin, neşemi yerine getirmeye çalıştığın için sana minnettarım.

lütfen lisa ve benim gibi tartışmayın, size çok değer veriyorum, başınıza bizim gibi bir felaketin gelmesini asla istemem. leo'ya hala baktığınız için size çok teşekkür ederim, benim yardımım olmadan da bunu yapabileceğinizi biliyorum.

lütfen kalbinizde bir miktar da olsa burukluk olmasın ve hep mutlu olun. hayatınızdan gitmek zorunda olanlar için üzülmeyin.

yorgundum, biliyorsunuz.. sadece gün batımı altında bir yolculuğa çıkacağım. bu uzun sürecek, ama mutlu olacağım. cennete gidiyorum, ve orayı cennet gibi kılan şey lisa'nın olması. belki bir gün farklı bir zaman diliminde, belki de başka insanlar olarak buluşmak dileğiyle.

bu park chaeyoung'un size son seslenişiydi.

ve bu saatten sonra, bu mektuba ulaşan herkes, sevgilisine kavuşmak için bedenini oturma odasının tavanında asılı bırakmış bir kızın ruhunun son yakarışlarını okuduğunu bilecekti..