Yavuz otele geldiğinde gömleğini değiştirip terasa çıktı.Bülent Bey ona ayrılmış,üzerinde kuş sütünün eksik olduğu masada manzarayı seyrederken her şey yolunda görünüyordu.
-Sizi beklettiğim için özür dilerim hoşgeldiniz Bülent Bey.
-Hoşbulduk yorgun görünüyorsun!Çok mu çalışıyorsun?
İnce ince laf dokunduruyordu Bülent Bey.İş güç uğraşıyoruz işte diye ağzının içinde geveledi lafı Yavuz.Bülent Bey babasının yakın arkadaşıydı.İstanbul da otel açmadan önce babasının ortağıydı.Babasını kaybettiğinden beri,birkaç kısa telefon konuşmasının dışında bir araya gelip konuşamamışlardı.Hal hatır sorma kısmı bittikten sonra Bülent Bey asıl meseleyi anlatmaya başladı.
-Biliyorsun Yavuz babanı çok severdim.Dürüst,adaletli,çalışkan bir adamdı.
-Öyleydi,keşke şuan o da yanımızda olsaydı.Sizi gördüğüne ne kadar mutlu olurdu.
Keşke diye kafasını salladı Bülent Bey de.Bir sessizlik oldu,ikisi de Hilmi Bey in eksikliğini hissediyordu.Yavuz, Bülent Bey den izin isteyerek sigarasını yaktı.Bülent Bey sigarayı bırakalı uzun zaman oluyordu.
-Sen de babana layık bir evlat ol Yavuz.Gördüğüm kadarıyla baban kadar özen göstermiyorsun otele?
Yerin dibine girdi Yavuz.Bülent Bey in sözünü düşündü babasına layık olamamış mıydı gerçekten?
-Elimden geleni yapıyorum babam gibi olamam elbette yolun başındayım Bülent Bey.
-Bırak şimdi beyi falan amcan sayılırım senin.Bak evladım toparla kendini,işinin başında ol babanın saygınlığını devam ettir.Bugün buraya bambaşka şeyler konuşmak için gelmiştim ama daha zamanı varmış.
-Bülent amca neyin zamanı var?
Bülent Bey cevap vermedi,sessizce yemegini yemeye devam etti.Yavuz un iştahı kesilmişti iştahla yemek yiyen Bülent Bey i izliyordu.Bir sigara daha yaktı,Bülent Bey neden geldiğini hala anlatmamış zamanı var deyip susmuştu.Etrafına baktı,garsonlar tatlı servisine başlayabilirdi.
-Tatlı yiyip tatlı konuşalım Bülent Amca.
-Olur konuşalım.
Yavuz garsonları masaya cağırdıgında, asistanı Seda yla göz göze geldi.Seda nın yanında tanımadığı bir kız vardı.Bir süre ikisine de dikkatlice baktı.Seda gülümsedi başıyla selam verdi.Seda çalışkan bir kızdı.Kendisi otelde olmadığı zamanlarda her işle Seda ilgilenirdi ona güveni sonsuzdu.Yanında duran kızı hatırlamıyordu.Belki de otelin mutfak kısmında çalışıyordur diye geçirdi içinden.
Yaren in heyecandan dizleri titriyordu,bütün gün yaşadığı stres daha da artmıştı.İlk iş gününde bir sürü olumsuzlukla karşılaşmıştı.Yavuz Bey oteldeki misafirini bekletmişti,bu misafir onun için önemli biriydi.Bülent Bey gidecekken kalması için Yaren ikna etmişti.Yavuz Bey bunu biliyor muydu acaba?
Bülent Bey yemek için teşekkür etti keyfi yerine gelmişti ,uçağının kalkış saatine az kalmıştı.Gitmeden önce seni bir konuda kutlamak isterim Yavuz dedi.Yavuz Bey heyecanlandı.
-Buyurun Bülent Amca.
-Bugün seni beklerken asistanını çok uğraştırdım hatta gitmek üzereydim.Kalmam,rahat etmem için elinden geleni yaptı,çok dil döktü.Yokluğunu hissettirmemeye çalıştı.
Yavuz gururla,Seda öyledir benim sağ kolum akıllı kızdır işini en iyi şekilde yapar dedi.
-Seda mı?Ondan bahsetmiyorum benimle ilgilenen asistanın Seda değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA GİBİ
HorrorKalbimi açıp,yaralarımı göstermekten korktum her zaman.Yaralarımı kimse bilmemeliydi,üfleye üfleye geçerdi.Bazen ben bile unutuyordum nerede olduklarını,o yaraları kimin açtığını.Ara ara sızlıyordu,öyle derin öyle incecik.O zaman hatırlıyordum işte...