RÜYA GİBİ

KALMAK CESARET İSTER

   Özgür'ün tavrı Sedat'ı memnun etti.Canı kardeşi yakıştırdı Sedat la Yaren i.Sedat ,derin bir nefes aldı,arkasına yaslandı.Garsondan iki çay daha istedi,konuşmaya devam ettiler.Her zaman olduğu gibi daha çok Özgür konuşuyordu,Sedat dinliyordu.Dinliyor  da denmez aslında duyuyordu ama kafası bambaşka yerlerdeydi,anlatılanların birçoğunu anlamıyordu.Hissettiklerini Özgür le  paylaşması iyi olmuştu tabi.Aklındaki sorulardan biri gitmişti,kardeşi mutlu olmuştu sevdiği kızın Yaren olduğunu duyunca.Erken bir mutluluk muydu acaba?Sedat seviyordu da Yaren in ne hissettiğini bilmiyordu ki.Canı sıkıldı,yüzü gölgelendi.Özgür abisinin her halini bilir,her halinden anlardı.Sedat çayından bir iki yudum aldı bıraktı,boğazında bir yumruk vardı sanki.

-Çayını soğuttun abi içsene.İstersen yenisini getirsinler.

-Yok istemiyorum.Çaya attığı şekeri karıştırmaya başladı.

Özgür meraklı gözlerle abisine bakıyordu,çayı şekerli içmezdi ki Sedat.

-Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun abi?

-Ne yapabilirim ?

-Onu sevdiğini söyleyebilirsin mesela.

Sedat söyleyemem dedi kısık bir sesle.

-Neden abi?

  Düşündü bu soruya verecek bir cevap bulamadı.Bilse ne olacaktı,ne olmasını bekliyordu ki?Özgür e Yaren i sevdiğini anlatırken ne kadar mutlu ne kadar heyecanlıydı.Ya şimdi.

-Olmaz işte.Unut gitsin sana anlattıklarımı.

-Neden unutacakmışım?

-Sevmez o beni.

  Ayakları yere basmaya,gerçeği görmeye başlamıştı Sedat.

-Sen onu sevdiğinden emin misin?

-Eminim tabi.

-O zaman sorun ne?

-Sorun şu kardeşim.Yaren üniversiteyi bitirmiş,bilgili kültürlü bir kız.Çalıştığı yerde kimbilir nasıl insanlarla karşılaşacak.Yakışıklı,zengin,kibar adamlar varken benim gibi kaba bir adamı neden sevsin.Liseyi bitirmiş hayatta dikiş tutturamamış ,geleceği olmayan bir adamı...Anlatmaya devam edecekti Özgür sözünü kesmeseydi.

-Yaren ablayla ilgili yanlış şeyler düşünüyorsun o senin saydığın şeylere önem verecek biri değil.Bence sen kendini tanımıyorsun abi.Sevilmekten korkuyorsun,hak etmediğini düşünüyorsun.

Gerçekten böyle mi düşünüyordu?Kafası karışmıştı.Kardeşinin söylediklerini düşünüyor sorguluyordu içinde.

-Neyse ne işte olmaz.

Özgür ün keyfi kaçmıştı abisi tam kendini toparlıyor diye düşünürken yine dağılmıştı.Saate baktı,otobüse yetişmek için acele etmeleri gerekiyordu.

-Hadi gidelim geç kalmak istemiyorum dedi Sedat.Hesabı istediler Sedat ilk ve son kez birlikte oturdukları, şöminenin yanındaki masaya baktı.Gülümsedi zoraki bir gülümsemeydi bu.Özgür le kol kola çıktılar kapıdan.Özgür ün telefonu çaldı arayan Evrim di.Sedat a iyi yolculuklar dilemek için arıyordu.Uzun konuşmadılar teşekkür edip kapattı Sedat.Otogar a gitmek için çağırdıkları taksi hala gelmemişti.Sedat ta Özgür de düşünceliydi sessizdi.Taksi geldiğinde Sedat birden kararını değiştirdi.Hızla cebinden biletini çıkardı otogarı arayıp Ankara ya dönüşünü iptal ettirdi.Özgür şaşkındı.Emin olamadı korkarak sordu.Gitmekten vaz mı geçtin abi?

-Evet vazgeçtim.Taksici hala nereye gideceklerini söylemeleri için bekliyor bir yandan da söyleniyordu.Nereye gideceksiniz karar verdiniz mi gençler?

-Kurthan Otel e gidiyoruz abi dedi Sedat.

-Kurthan Otel mi?Yaren ablanın yanına mı gidiyoruz?

-Sen gelmiyorsun kardeşim ben gidiyorum annemi de ara gelmeyeceğimi söyle.

Özgür şu son saatlerde yaşadıklarına inanamıyordu.Her şey çok hızlı değişiyordu.Abisini göndereceğini düşünürken kalacağını duydugunda sevinçten uçacak gibiydi.İyi şanslar akşam evde görüşürüz dedi taksiden inerken.Okula gittiğinde her zamankinden mutluydu Evrim Özgür ün bu neşeli haline anlam veremedi.

Sedat için yarım saatlik yol çok uzun bir yolculuktu.Kendi içinde bir yolculuktaydı aynı zamanda.Bugüne kadar yapmak istediği şeylerden vazgeçmişti.Bazen  elinde olmayan sebeplerle bazen  korkuları yüzünden.Babası öldüğünde evin erkeği Sedat olmuştu,liseyi bitirmiş annesine destek olmak için çalışmaya başlamıştı.Özgür ü okutmalıydı ,babasının hayali çocuklarının adam olmasıydı.O bunu görememişti ama Sedat babasına mezarı başında söz vermişti kardeşi üniversite okuyacaktı.Özgür üniversite sınavını kazandığında babasına verdiği sözü tutmanın mutluluğunu, gururunu yaşadı.Üniversite okumaktan,hayallerinden vazgeçti önce...Birini sevmek,sevilmek,aşk saçma  bir duyguydu onun için.Annesi bir oğlunu üniversiteye gönderdikten sonra diğerinin de mürvetini görmek ölmeden torun sahibi olmak istiyordu.Sedat ın aklından evlilik geçmiyordu ki.Annesi her gittiği yerde oğlundan övgüyle bahsediyor,evlendirmek istediğini söylüyordu.Birkaç kere bulduğu gelin adaylarıyla tanışmıştı.Annesini kırmak istemediğinden gelin adayıyla oturup konuşuyor sonuç hep olumsuz oluyordu.

İlk defa aşkı hissediyordu kalbinde.Bambaşka bir duyguydu bu.Ve bunu hissetmişken bırakmak istemiyordu,vazgeçmesi için bir sebep yoktu.Kardeşi haklıydı,sevmekten sevilmekten korkuyordu.O otobüse binip Ankara ya dönebilirdi dönmedi.Gitmek korkaklıktı,gitmek vazgeçmekti Sedat korkularını geride bırakıp kaldı.Sonrasını düşünmeyecekti artık,yaşaması gereken neyse yaşayıp görecekti.

Taksiden indi derin bir nefes aldı,keşke elim boş gelmeseydim dedi.Aceleden unutmuştu,bir çiçek alabilirdi yakınlarda bir çiçekçi buldu.Ne kadar çok çiçek vardı dükkan mis gibi kokuyordu.Karar vermek zordu aklına annesinin en sevdiği çiçekler geldi.Beyaz güllerden aldı.Beyaz gül masumiyeti anlatıyordu.Artık gidebilirdi otelden içeri girdiğinde başı döndü.Yaren in odası neredeydi acaba?Neydi otelin kıl müdürünün adı hatırlayamadı.Sonunda insan kaynaklarına sormak geldi aklına.Asansöre bindi söyledikleri gibi  en üst kata çıktı.Yaren onu gördüğünde şaşıracaktı.Hazır mıydı bu karşılaşmaya?

-