Evrim nerede kaldı acaba?Beklemeyi hiç sevmezdi Yaren.Tanımadığı bir adamla ne konuşabilirdi Sedat ta konuşkan biri değildi zaten dakikalarca sus pus oturdular.Aslında iyi ki susuyordu Sedat.Boş konuşmaları çekecek halde değildi.Evrim çok ısrar ettiği için gelmişti.
-Özgür de nerede kaldı?On beş dakikaya gelirim diyordu.
Yaren kendisiyle konuşmaya ve masadaki sessizliğe öyle dalmıştı ki Sedat ın sesiyle kendine geldi.Ne dediğini anlamamıştı.
-Kusura bakma dalmışım ne demiştin?
Sedat gülümsedi,başını yana eğdi.
-Özgür geç kaldı onu söylüyordum.
-Evet ya Evrim de gelemedi.
-O zaman biz içecekleri söyleyelim garson bize bakıp duruyor.
-Olur ben bir çay alırım.
Sedat dakikalardır verin şu siparisi diye adeta yalvaran,masalarının yanında dolaşan delikanlıya iki çay söyledi.Çaylar çabucak geldi.
Yaren çayından bir yudum aldı,Sedat Yaren in incecik parmaklarıyla bardağı tutuşunu izliyordu.Çayı tek şekerli demli ve bergamut aromalı seviyordu.Birden gülümsedi Yaren, çay iyi gelmişti.Geldiğinden beri ilk kez gülüyordu.Sedat ta gülmeye başladı.Neye güldüklerini ikisi de bilmiyordu.Gülmek Yaren e çok yakışıyordu,sol yanağında gamzesi vardı,gözleri kısılıyor küçülüyordu gülerken.Sebepsiz gülmeleri geçince Yaren ağlamaya başladı.Sedat anlam veremedi Yaren in önce gülüp sonra ağlamasına.Şaşkın şaşkın bakarken Yaren anlatmaya başladı.
İlk iş gününde yaşadıklarını,Yavuz Bey i anlattı.Sedat ta anlamaya çalıştı Yavuz u.Garip bir adamdı,kendi sorumsuzluğunun cezasını kıza yüklemişti.Yaren i üzmüştü.Yaren ben ne yaptım deyip duruyordu.Teşekkür etmesi gerekirken Seda ya da bana da kızdı.
-Senin suçun değil canım üzme kendini.
-Canım mı?Bana canım denilmesinden hoşlanmam Sedat ismimi söylemen yeterli.İlk defa böyle bir kızla karşılaşıyordu.Canım demesinden rahatsız olmuştu Yaren.
-Tamam Yaren iyimisin biraz?
İyi miydi,daha iyiydi anlatınca rahatlamıştı biraz.Elindeki paramparça olmuş peçeteyle oynuyordu.
-Evrim seni çok seviyor ilk iş gününü kutlamak için çağırdı bizi.Birazdan gelirler seni böyle görmesin bence.
-Haklısın ben elimi yüzümü yıkayıp geleyim.
Yaren çantasını yanına alıp lavobaya gitti.Sedat arkasından bakarken,küsmüş kırılmış küçük bir kız çocuğu gördü.Ayaklarını yere vura vura gidiyordu.Döndüğünde biraz toparlanmıştı,iyi görünüyordu.Konuşmaya kaldıkları yerden devam ettiler bu sefer konu iş değil Evrim ve Özgür dü.Geç kaldıkları için kızıyorlardı ama konuşmak iyi olmuştu.Evrim haklıydı galiba Sedat göründüğü gibi biri değildi.
-Seni ilk gördüğümde ne kadar odun olduğunu düşünmüştüm.
-Normaldir,kızlar genelde erkeklerin odun olduğunu düşünür.
-Kızmadın mı yani?
-Hayır neden kızayım ki?
-Ben de senin çok açık sözlü biri olduğunu düşündüm.
-Öyleyimdir yanılmamışsın Sedat.
Sedat Yaren in gözlerine baktı,bir şey söyleyecek gibi oldu söyleyemedi sustu.Çayları bitmişti,ikinci çaylar da geldi.Bir saattir Yamaç Kafedelerdi.Dışarıda yağmur durmuştu,hava mis gibiydi.
-Tam yürünecek hava,Evrim le Özgür gelmeyecekse yürüyelim istersen?
Yaren Evrim i Sedat Özgür ü aradı,ikisi de telefonlarına cevap vermiyordu.Telaşlanmaya başlamışlardı ki Evrim ve Özgür kafenin kapısından içeri girdi.Yaren Evrim e neler söyleyecegini düşünüyordu,Sedat içinse sorun yoktu belli etmese de Yaren le bir saat geçirmek onu tanımadan geçen yıllara değerdi.Evrim Yaren e sarıldı ablacım çok özür dilerim sizi beklettik dedi.
-Bekletmek mi?İki saatin lafı mı olur Evrim bu iki saatin hesabını sonra sorcam sana.
Özgür konuşmaya başladı,konuşmaya başladı mı susmazdı.
-Yeni işin hayırlı olsun Yaren umarım herşey istediğin gibi olur.
-Teşekkür ederim Özgür.
İş yerinde yaşadığı sıkıntıyı tekrar anlatmamaya canını sıkmamaya karar verdi.Evrim de Özgür de çok mutlu görünüyordu.Özgür ün yaptığı esprilerle masa şenleniyordu.Sedat çok konuşmuyordu, Özgür ün söylediklerine kahkahalarla gülen Yaren i izliyordu.Az önceki halinden eser yoktu.Evrim e baktı bir ara.O da Özgür ün söylediklerine gülüyordu ama başka bir hal vardı bu kızda.Yaren gibi bakmıyordu.
-Abi sen neden konuşmuyorsun yoksa yarının derdine mi düştün?
-Yok be oğlum sizi dinlemek daha güzel.
-Lafa daldık unuttuk Sedat abi yolculuk yarın mıydı ben birkaç gün daha kalacaksın sanıyordum.
-Gelirim yine Evrim.
-Gel tabi seni tanıdığımıza memnun olduk öyle değil mi abla?
Sedat Yaren in vereceği cevabı bekliyordu.
-Öyle tabi tanıştıgıma sevindim Sedat.
Kafenin kapanma saati yaklaşmıştı,masalar temizleniyor sandalyeler kaldırılıyordu.
-Hadi artık gençler sohbetinizi böldük yarın yine bekleriz kapatmamız lazım dedi kafenin sahibi.Haklıydı.
Özgür ve Sedat kızları eve bıraktı.Yaren yorgunluğunu sıkıntısını unutmuştu,Evrim e kızgınlığı da geçmişti aksine mutluydu.Birbirlerine iyi geceler dileyip yattılar.Ertesi gün konuşacak çok şeyleri vardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RÜYA GİBİ
HorrorKalbimi açıp,yaralarımı göstermekten korktum her zaman.Yaralarımı kimse bilmemeliydi,üfleye üfleye geçerdi.Bazen ben bile unutuyordum nerede olduklarını,o yaraları kimin açtığını.Ara ara sızlıyordu,öyle derin öyle incecik.O zaman hatırlıyordum işte...