თავი მეხუთე (ნაწილი მეორე)

942 87 8
                                    

[რამდენიმე დღის შემდეგ]

შ/ს ჯონგუკის გვერდით, მის მანქანაში, ზის. არანაირი იდეა არ აქვს  სად მიდიან. ეს ბოლო დღეებია ჯონგუკი ხშირად მიდის სახლში,სავარაუდოდ შ/ს-ს სანახავად. იმ დღის შემდეგ ,რაც ჰოსოკმა კაცი მოკლა შ/ს ისე იქცევა ვითომ გაბრაზებულია.

(შ/ს)- სად მივდივართ?

(გუკი)- ნუთუ ხმის ამოღება გადაწყვიტე?

(შ/ს)- უბრალოდ იმის გასარკვევად ვიკითხე თუ კიდევ ვინმეს სიკვდილი უნდა ვნახოთ.

(გუკი)- ბოდიში იმის გამო ,რაც ჰოსოკმა შენს წინ გააკეთა.

(შ/ს)- ვიცი ,რომ ის ჰოსოკი იყო , მაგრამ ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს ის შენ..

(გუკი)- რომ მე გავაკეთ? მე უარეს ვაკეთებ..

(შ/ს)- შენ მართლა..

(გუკი)- შ/ს ჩვენ ბუსანში მივდივართ.

(შ/ს)- ბუსანში რატომ?

(გუკი)- ჩემს ოჯახს უნდა შევხვდეთ.

(შ/ს)- შენ ოჯახი გყავს?

(გუკი)- ამ ყველაფერს მათთვის ვაკეთებ

შ/ს-ს გაუხარდა, რადგან თუ kia ჯონგუკის ოჯახზე რამეს გაიგებდა ეს საქმეს გაადვილებდა. მანქანიდან გადმოვიდნენ და კერძო ვეტმფრენში ჩაჯდნენ. შ/ს გუკის წინ დაჯდა და ფანჯარას დაუწყო ყურება, ჯონგუკი კი მას უყურებდა. მალე მწვანე მინდორზე დაეშვნენ,სადაც თინეიჯერები იჯდნენ. ჯონგუკი და შ/ს შეამჩნიეს თუ არა მათკენ წავიდნენ, გუკმაც მათ ხელი დაუქნია და გაუღიმა.

(შ/ს)- რას ვაკეთებთ? ეს უნივერსიტეტია?

სანამ გუკი შ/ს-ს კითხვას გასცემდა პასუხს მანამდე დაახლოებით 15 ბიჭი მივიდა მათთან.

(?) -ბოდიში! არ ვიცოდი თუ ჩამოხვიდოდით, მაგრამ თქვენი გაცნობა მინდოდა

(გუკი)- არაუშავს! მგონი მანამდე არ მინახავხარ.

ბიჭიც გაეცნო.

(შ/ს)- აქ პოპულარული ხარ. ეს რა ადგილია? თავშესაფარი?

(გუკი)- ესე ეძახის ყველა, მაგრამ მათთვის ეს სახლია და ჩემთვის ოჯახი

საიდუმლო მისია // ჯ.ჯკ  Where stories live. Discover now