საიდუმლო მისია // ჯ.ჯკ

თავი მეშვიდე ( ნაწილი პირველი)

ჯონგუკი შ/ს-ს ჩაეხუტა, მისთივს ხომ ვინმეს დაკარგვის შიში ახალი გრძნობა იყო. შემდგომ თვალი აარიდა და სკამზე მიბმულ კაცს დააკვირდა. ის ,,მორჩილი მკვლელი" იყო. ძირს დანა ეგდო,შ/ს-ს ხელები კი სისხლით იყო გაჟღენთილი.

(შ/ს)- გიკვირს, რომ ეს მე გავაკეთე?

(გუკი)- მიკვირს არა, უფრო დავინტერესდი.

(შ/ს)- უბრალოდ ერთ რაღაცაზე დავფიქრდი. პირველი- ჩემი თავის დაცვა და მეორე, თუ მე მოკვდებოდი ეს შენს ღირსებას შეარხევდა.

(გუკი)- ჩემი ღირსების გამო ვინმეს მოკლავდი?

(შ/ს)- მიზეზი, თუ რატომ არ მოვკალი ეს კაცი ისაა, რომ მას რაღაც ინფორმაციები უნდა ქონდეს.

(გუკი)- კარგად მოიქეცი, რომ ის არ მოკალი. მან რაღაც უნდა გაიგოს.

ცნობისმოყვარეობის გამო შ/ს-მ ჯონგუკს თვალი გააყოლა. ის კი იმ კაცს მიუახლოვდა. ოქროს თოფი ამოიღო და ნიკაპთან მიუტანა

(გუკი)- მე არ მომიკლავს შენი ძმა

შემდეგ თოფი ნიკაპიდან ზემოთ აწია და საბოლოოდ პირში შეუდო. ყველა ოთახში მყოფი მიხვდა, რაც უნდა მომხდარიყო

(გუკი)- მაგრამ შენს მკველობაზე, ნამდვილად ვფიქრობ

,,ბ ა ხ"

მისი სისხლი კედლებს დაეტყო, ჯონგუკს კი სახეზე ღიმილი გამოესახა. ,,მორჩილი მკვლელი" მოკლული იქნა ყველაზე სასტიკი მეთოდით. გუკი შ/ს-კენ შებრუნდა.

(გუკი)- ბოდიში უნდა მოგიხადო?

(შ/ს)- თუ მე შენსნაირთან ვაპირებ დარჩენას, ეს ყველაფერი ნორმალურად უნდა მომეჩვენოს

(გუკი)- შენსნაირთან? ეს რომ თქვი, თავი ცუდ ბიჭად წარმოვიდგინე.

(შ/ს)- შენ არც ცუდი ბიჭი ხარ და არც კარგი

შ/ს-მ ეს თქვა და გვამს შეხედა. გუკი  გაიკრიჭა

(გუკი)- მანქანაში დაგელოდები

შ/ს-ს უთხრა და ოთახიდან გავიდა. შ/ს ისევ მის ხალათში იყო გამოწყობილი.