საიდუმლო მისია // ჯ.ჯკ

თავი მეთოთხმეტე

(ჯონგუკი)- შ/ს რომელიც ჩემი საცოლეა , ის იქნება

,,ჩემი შემცვლელი underboss"

ყველა შოკსი იყო და ერთმანეთს უყურებდნენ, შენც ვერ ხვდებოდი რას ფიქრობდა ჯონგუკი

სომიმ თვალი ჩაგიკრა

(სომი)- გილოცავ

ყველას დააკვირდი, იმედგაცრუებულები იყვნენ

(?)- ეს როგორ შეიძლება, მას ჩვენი სისხლიც არ აქვს

(ყველაზე უფროსი)-სიჩუმე, ის ჩაწერილი  ჩვენ გვარზე

(?)- შე კახპა, შენ უთხარი ჯონგუკს ხო?

შოკში იყავი, მაგრამ მსგავს სიტუაციებში ძალიან კარგად იცოდი როგორ უნდა მოქცეულიყავი.

(შ/ს)- მოდით ვთქვათ ,რომ ჯონგუკს ეს მე ვთხოვე, მაგრამ ახლა მე ეს წოდება მაქვს. აქ და ამ დროს მე თქვენზე ძლიერი ვარ. რისი გაკეთება შეგიძლიათ თქვენ? არაფრის

(ყ. უ)- მე ვთქვი სიჩუმე, გადაწყვეტილება უკვე მიღებულია (ყ.უ- ყველაზე უფროსი)

ეგ ბიჭი თავის ადგილას დაჯდა, როგორც ჩანდა უფროს დიდი ადგილი ქონდა ოჯახში, რადგან ყველა გაჩუმდა

(ყ.უ)- შენ  კი ახალგაზრდა ქალბატონო, გამომყევი

ჯონგუკმა თავი დაგიკრა და შენც მოხუცს გაყევი. მანქანაში იჯექით და მის ხმის ამოღებას ელოდებოდი

(ყ. უ)- როგორც ვიცი, შენი გვარი ლია

(შ/ს)- სიმართლეა

,,სამწუხაროდ"

(ყ.უ)- ვიღაცას გავხარ

(შ/ს)- ვის?

(ყ.უ)- ჩემი შვილის მეგობარს

ცოტათი გაოგნდი, რადგან ერთადერთი ვისაც გავდი ეს მამაშენი იყო. 

(ყ.უ)- ჩემი შვილი, რომელიც ჯონგუკის მამა იყო

ეს კაცი ჯონგუკიის ბაბუა იყო, ყველაფერი ნათელი გახდა

(შ/ს)_ თქვენი შვილის მეგობარი კარგი ადამიანი იყო?

(ყ.უ)- ხო რა თქმა უნდა, მიუხედავად იმისა, რომ მისი სამსახური საშიში იყო, ის ჩემ შვილს მაინც ეხმარებოდა