თავი მეექვსე

877 98 22
                                    

შ/ს-ს გულმა სწრაფად დაუწყო ფეთქვა. ჯონგუკს ხელი მის წელზე ჰქონდა შემოხვეული. მის ადგილას სხვა ,რომ მდარიყო შ/ს იგივეს ვერ იგრძნობდა.

(შ/ს)- ჯო... ჯონგუკ რას აკეთბ?

(გუკი)- არ გაძლევ საშუალებას რომ წახვიდე

(შ/ს)- შენს ჭკუაზე ხარ?

ჯონგუკმა გაიღიმა და იმ მაგიდისკენ წავიდა, სადაც ღვინო და ჭიქა იდო.

(გუკი)- შენს შეჭმას არ ვაპირებ.

(შ/ს)- რა თქმა უნდა ვიცი! ასეთს არ გავხარ. როგორც ვხედავ მისტერ გუკს სხვა მხარეც აქვს

(გუკი)- ყველაფრის გარდა კაცი ვარ.

(შ/ს)- ხო სწორია, მაშინ მე გავალ

(გუკი)- მაგრამ მე ვთქვი, რომ შენს გაშვებას არ ვაპირებ

 შ/ს შეტრიალდა და ჯონგუკს ღვინით სავსე ჭიქა გამოართვა.

(გუკი)_ იქნებ ვილაპარაკოთ?

,,რაზე უნდა საუბარი?" მან ჭიქა კედელს მიადო და რაღაც ღილაკს დააჭირა. გრძელი ფანჯარა გაიღო, და ულამაზესი ხედი გამოჩნდა. ჯონგუკი ტერასაზე გავიდა , რომელიც მისი ოთახის ნაწილი იყო

(შ/ს)- საოცარია! 

შ/ს იმ ადგილისკენ წავიდა ,სადაც ჯონგუკი იყო და მის გვერდით დადგა.

(გუკი)- უბრალოდ მომწონხარ!

შ/ს-მ გაიცინა, მაგრამ აღელდა. გუკის ისტორია ქალებთან წაკითხული ქონდა და არც არავინ შეყვარებია, მაგრამ ახლა ის არაფერს აკეთებდა. უბრალოდ ლაპარაკი უნდოდა.

(შ/ს)- რა თემაზე გინდა საუბარი?

(გუკი)- შენზე მომიყევი.

(შ/ს)- შეგიძლია შუგას კითხო.

(გუკი)-დარწმუნებული ვარ, არის რაღაც ,რაც მან არ იცის.

(შ/ს)- შეიძლება

(გუკი)- როცა შენ თვალებში ვიყურები დიდ სევდას ვხედავ.

შ/ს რამდენიმე წამი ჩაფიქრდა. რა უნდა ეთქვა? მართლა ბევრი გადაიტანა.

საიდუმლო მისია // ჯ.ჯკ  Where stories live. Discover now