Alien mate: The Lost Royalty

Prologue

The Lost Royalty

"Hi!" I greeted a girl who was busy staring on the surrounding. I don't know who she is but I have this urge to know her.

Nandito kami ngayon sa garden ng bahay namin, at hindi ko siya kilala kaya nilapitan ko na. Hindi kasi palaging may taong pumupunta sa bahay namin.

And the time she turn around to face me, my eyes got bigger because it's look like I'm facing a mirror, except that she have a scowl face.

"Who are you? Are you one of the monsters that can copy anyone's face?" She accused me as she pull out something on her leg. And I saw that it's a gun when she pointed it on me.

"What? What monster? And I live here, so it should be me asking you that. You're the intruder here." I spoke as I glared at her.

"You're Professor Preston son?" She asked still pointing the gun on my direction.

"Sino pa bang ibang pwede makasama ng ama ko?" Seryoso kong tanong habang tinititigan siya. Nakaramdam ako ng inis, kung kanina na gusto ko pa siya kaibiganin, nagbago na isip ko.

Pinalibutan niya ako na parang sinusuri, napahalukipkip tuloy ako.  Hindi ko alam, pero kahit inis ako ay komportable parin ako.

"Bakit tayo magkamukha?" Nagtataka niyang tanong, pero ni hindi man lang nagbago ng expression ng mukha. Seryoso parin ito at walang mababakas na kahit anong emosyon, habang ako ay nakangiti na.

"Hindi ko alam. Pero, pwede na siguro ako maniwala sa kasabihang may pitong taong magkatulad ang mukha sa mundo." Nakangiti kong sabi at umupo sa beach. Tinap ko iyon para indikasyon na maupo siya sa tabi ko.

"Saan mo naman nabasa iyon?" Tanong niya at tumingin na lang sa malayo. Magkasing edad lang siguro kami, dahil magkasing tangkad at katawan din kami; nasa pitong taong gulang.

"Kahit saan," tapos tumingin ako sa kanya, "sino ang kasama mo pumunta dito?"

"Si s-dad, kausap niya ngayon si Proffesor Preston."

"Gano'n ba. Siya pala ang kausap ni papa na ayaw niya ipaharap sa akin. Bakit nandito ka din sa labas?" Tanong ko na lang.

"I don't know why I'm so comfortable answering your question. And also feel safe when I'm near you. Hindi ko alam kung ano ba tayo." Sabi niya na hindi sinagot ang tanong ko, subalit ibang bagay ang sinabi, at ng humarap ito sa akin. Nagulat ako sa emosyong nakikita ko sa mata at mukha niya, nasasaktan siya at nahihirapan at mas lalong hindi siya masaya sa kung nasaan man siya ngayon.

"S-sis..." Naitawag ko sa kanya ng wala sa oras na siya namang nagpaiyak at pangiti sa kanya.

Sa murang edad kong ito, nakaramdam din ako ng koneksyon sa kanya.

Walang pagdadalawang isip na niyakap ko siya. Mangiyak-ngiyak din ako ng yumakap siya pabalik. Gusto kong umiyak, pero sabi ni papa ay big boy na daw ako. Kaya dapat wag umiyak.

"B-bro, please, take me with you. I know you also feel the connection." Umiiyak niyang sabi sa akin.

"I will." At pinalayo ko siya unti bago pinakatitigan ang mukha. "Kakausapin ko si papa, sasabihin kong kukunin ka namin. Pero magiging secret lang muna dahil baka malaman ng bad guys na sinasabi ni Papa." Napangiti siya sa sinabi ko.

Sa pagngiti niyang iyon, may nakita akong isang imahe. Nanlaki ang mata ko, at ganoon din siya.

"Nakita mo iyon?" Sabay naming sabi, na kinatango din namin ng sabay. "She's beautiful." We dreamily said at the same time.

"She have a black wings." Kompirma ni Sis na nakangiti na ngayon.

"Yeah, and by seeing it, we can conclude that we are not human." Sabi ko pa at seryoso siyang tinitingnan. "At isang dahilan pa na dapat walang may makakaalam."

"You're right. That's why, we really need to leave." Mabilis na pasya ng babaeng kaharap ko.

"Yeah, but-"

Hindi ko na natuloy ang aking sasabihin ng may sumigaw sa kanyang pangalan.

"Madam, alis na daw tayo." At nagpalinga-linga ang babaeng may edad na. "Sino ang kausap mo?"

Lumingon din si Sis, at ng makitang wala na ako sa kanyang likuran, hinanap niya din ako. Sumenyas akong wag maingay ng mapadako ang kanyang mata kung nasasaan ako.

Kaya mabilis akong nagtago, para walang may makakakita sa akin. Hindi pwedeng makita ako ng iba at mahuli pa kami.

"Wala po 'yon nanay. Alis na po tayo." Yaya niya sa babae na wala na namang emosyon ang mga mukha.

"Sige. Baka mapagalitan ka na naman ng iyong ama." Sabi pa nito na nagpagalit din sa akin.

Kita kong lumingon siya, tango ako at pumasok na din sa mansyon na alam kong nakita niya.

"Pa!" Tawag ko sa aking ama. Nakaupo lang ito sa aming sala na malalim ang iniisip.

"Anak," nagtataka akong lumapit dito na parang naalimpungatan pa, "itago mo ito. Kailangan mong ingatan ito dahil malaking tulong ito sayo. Sumama ka pagkauwi ni Butler Jacob dito." Sabi niya pa.

Hindi ko alam kung ano ang dahilan ni Papa, pero tumango na lang ako kasi alam kong ako lang din ang iniisip ng aking Papa.

"Pa, may sasabihin ako." Mabilis kong sabi.

"Go on, anak."

"Kunin po natin ang kamukha kong babae. Kasama po siya ng nakausap niyo kanina." May galak kong sabi pero si Papa ay napangiti pero hindi nakaligtas ang kalungkutan sa kanyang mga mata. "Kahit hindi ako kasama, iligtas mo siya anak. Gawin mo ang tama." Dugtong niya pa na kinatango ko.

Ngumiti ito sa akin, ngiti na nagpalambot sa puso ko. Mahal ko ang aking papa.

"I love you Papa."

"Mahal ka din ni Papa, anak." Sagot niya at hinalikan niya ako sa noo. "Doon na muna ako sa office ko." Tumango na lang ako.

Hinayaan ko na lang si Papa, maglalakad na sana ako paalis para masilip muli si Sis, ng kinabahan ako. Kaya naman mabilis akong napalingon kay Papa.

At sa tagpong iyon, huli na ang lahat.

Isang malaking pagsabog ang nangyari.

Tumalsik pa ako sa lakas noon. Nahilo at kung anu-ano pa.

Hindi ko na alam ang nangyayari, pero namamanhid ako. Katawan at pati ang damdamin ko. Hindi ko alam kung ano na ang lumilipad sa isip ko.

"P-papa." Mahina kung usal ng paulit-ulit.

Hanggang sa may narinig akong nag-uusap bago ako nawalan ng malay.

"Ama, bakit mo po iyon ginawa?" Umiiyak ang batang boses babae.

"Dahil sagabal siya. At ikaw, walang kwenta." At rinig ko ang isang lagapak, alam kong tama ng kamay iyon sa balat.

"Tama na ama!" Singit ng isag boses ng batang lalaki.

Iyon lang ang narinig ko kahit ramdam kong wala namang tao sa malapit, bago ako tuloyan nawalan ng malay.

~~~~~

A/N: hi guys. Iksi lang for now, matikim. Hehehe

Also, happy birthday Anning. condez21 congratz na din sa love life.❤❤❤

iM_jho19❤❤❤