Yüzünden önce, gözlerinden biraz sonraydı. Sinirli bir sayıydım insanların aklında ama kaçtım bilmiyorum. Eylüldü, sırrını vereceği bir ağaç arıyordu orman, fırtına kapıdaydı.
Otobüste ilk yer veren saygılıydım biraz, birazda vapura son binen sarhoş. Çözemediklerim düğümleniyor, göremediklerim bakıyordu. Sihirli bir sayıydım insanların aklında, mesela sıfır.
Seni gördüm; kimin peşinden giderken eskittim en sevdiğim ayakkabımı, unuttum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fazla uzaklaşmış olamam, döndür beni
Roman pour AdolescentsYıllardır ayağı kırılan atları besliyorum aklımın ahırlarında. Tekrar koşamayacaklarını biliyorum. bunu kimsenin anlamasını da beklemiyorum... Umut böyle bir şey.
