Yağmur şefkat ihtiyacını tetikler, gece ikisinin de üstünü örter. Ama bir şeyler uyumaz yalnızlık dahil. Bir şeyler de hep ıslanır...
O dudak büküp saçlarını savurarak gidişlerine şiir yazdığım kadınların izlerini kaşırım. Uzun yoldan gelmişim de karşılayanım yokmuş gibi bir his; yaşam belirtisi vermeyen, darp raporlu ve gözleri dolu, terk edilmiş bekçi kulübesi gibi bir his.
Gemileri karadan yürütecek padişah ruhlu amaçlar da kapattı kapılarını. Benim artık adım atamayacak gururlu yorgunluklarım var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fazla uzaklaşmış olamam, döndür beni
TienerfictieYıllardır ayağı kırılan atları besliyorum aklımın ahırlarında. Tekrar koşamayacaklarını biliyorum. bunu kimsenin anlamasını da beklemiyorum... Umut böyle bir şey.
