•Chapter 10•

255 15 6
                                    

Βερόνικας pov
Ο Μαρτίνους ήρθε πίσω.ΧΩΡΙΣ-ΠΟΤΑ.Περίεργο.
(Βερ):Εμ Μαρτίνους;
(Τ):Ναι;
(Βερ):Τα ποτά;
(Τ):Εε τα ετοιμάζει πάω να τα πάρω.
Περίεργο.Πολύ περίεργο.Μετά από λίγο ο Μαρτίνους ήρθε με τα ποτά μας.Ο Μάριος μου φώναξε να πάω στο μπαρ.Μόλις πήγα να φύγω..
(Τ):Που πας;
(Βερ):Στο μπαρ με φώναξε ο Μ...
(Τ):Γιατί;Θα έρθω μαζί σου.
(Β):Μαρτίνους γιατί;Δεν θα αργήσω θα..
(Τ):Πάμε.
...Είπε ενώ με έπιασε απο το χέρι και  με τράβηξε προς το μπαρ.Καθήσαμε γύρω από το μπαρ και ο Μάριος με έβλεπε περίεργα.
(Μάριος):Γ..
(Τ):Από που γνωρίζεστε;
(Βερ):Εμ τον γνώρισα σήμερα όταν πήγα να αγοράσω ρούχα με την Ευτυχία για τώρα.
(Μ):Ε..Ήθελα να σε ρωτήσω κάτι..Προσωπικό...Μόνο εσένα...
(Τ):Α δηλαδή να φύγω;ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠ..
(Βερ):Εε όχι είναι εντάξει εξάλλου ο Μαρτίνους είναι αδερφός μου;
(Μ):Τι;Αδερφός;Α..Ωραία..🙄
(Βερ):Εμ..ναι..Θα ρωτήσεις;
(Μ):Ε..σε ποιο σχολείο θα πας;
(Βερ):Στο *όνομα σχολείου*
(Μ):Τέλειαα και εγώ.
(Τ):Εμ Βερόνικα δεν πάμε λίγο στον Μάρκους και την Ευτυχία;
(Β):Εε ναι..Χάρηκα που σε είδα Μάριε.
(Μ):Και εγώ..
Πήγαμε εκεί που ήταν ο Μάρκους και η Ευτυχία.Ο Μαρτίνους ήταν σιωπηλός μέχρι που με ρώτησε αν ήθελα να χορέψω μαζί του.Εγώ δέχτηκα και αρχίσαμε να χορεύουμε,το ίδιο και ο Μάρκους με την Ευτυχία.Μετά από ώρες κουραστήκαμε και πήγαμε να καθήσουμε σε κάτι καναπέδες.
(Τ):Παιδιά που πήγε ο μπαρμ...
Ξαφνικά ακούσαμε πυροβολισμούς και κάποιους να τσιρίζουν.Είδα δύο άντρες με μαύρη κουκούλα και όπλα.Σημάδευαν προς τον Μαρτίνους και εγώ τον τράβηξα κάτω από το τραπέζι.
(Μακ):ΤΡΕΞΤΕΕ.
Ο Μάρκους τράβηξε την Ευτυχία από το χέρι και έτρεξε έξω.Ο Μαρτίνους με έπιασε και μένα και αρχίσαμε να τρέχουμε και εμείς έξω.Χάσαμε τον Μάρκους με την Ευτυχία.Βλέπαμε γύρω-γύρω αλλά πουθενά.Ξαφνικά είδαμε ένα αυτοκίνητο και πλησιάσαμε..Και ναι ήταν μέσα ο Μαρκους και η Ευτυχία.Μπήκαμε μέσα αμέσως και ο Μαρκους οδηγούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.Μόλις φτάσαμε σπίτι,κλειδώσαμε το αυτοκίνητο και τρέξαμε σαν τους τρελούς στο σπίτι.
(Τ):Ο ένας ήταν ο μπάρμαν.
(Βερ):Τι;Αποκλείεται.Δεν είναι έτσι ο Μάριος.
(Τ):Τον ξέρεις κάτι ώρες.
(Βερ):Ναι αλλά ξέρω τον χαρακτήρα του.Και τι κόλλημα έχεις πάθει μαζί του;Απο την πρώτη στιγμή που τον είδες τον έβλεπες με μίσος.
(Τ):Εγώ τι κόλλημα έχω πάθει μαζί του ή εσύ;
(Βερ):ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ;
(Τ):Φίλους που να προσπαθούν να σκοτώσουν  τον..τον αδερφό σου;Όχι.
(Βερ):ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ.
(Μακ):Σκασμοςςςςς και οι δύοο.
(Ευτυχία):Βερόνικα λυπάμαι που στο λέω αλλά ο Μαρτίνους έχει δίκαιο..
*Βερόνικα*
Εγώ έτρεξα στο δωμάτιο μου,έσπρωξα την πόρτα όσο πιο δυνατά μπορούσα για να κλείσει και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.
Μήπως έχουν δίκαιο;Μπα..Η μήπως...

Και οι υπόλοιπες βδομάδες;Πέρασαν ήσυχα-βαρετά.Μέχρι που ήρθε..Η πρώτη μέρα του σχολείου.Ταντανταννν...
ΓΕΙΑ ΣΑΣΣΣΣ.ΖΗΤΩ 29301948 ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟΣΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΩΩΩ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ.ΒTW ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ΣΧΟΛΙΑ ΠΡΙΝ 2-Η ΜΕΡΕΣ ΞΕΡΩ 'ΓΩ ΚΑΙ ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ😂ΜΠΑΙ ΜΠΑΙ♡♡

•{🌻Step siblings|Marcus and Martinus🌻}•Donde viven las historias. Descúbrelo ahora