Bir gün düşündüm ve bir gece yatmaya yakın şuna benzer bir yazı yazdım ;
“Merhaba xxx :) (birbirimize lakap takmıştık ve lakabıyla seslendim komik olsun diye)
Sana bişey söylemek istiyodum hayli zamandır ama nasıl söyleyeceğimi bilemediğim için hep bekliyodu. Nasıl karşılayacağını bilmiyorum ama, Ben senden bir hayli hoşlanıyorum :) hayatım boyunca ilk defa böyle bir şey hissediyorum birine karşı ve ilk defa böyle şeyler söylüyorum değerini bil :) ben şimdi yatıyorum senden bir cevap bekliyorum ama, sabah okuyacam o yüzden şimdi yazma cevabı :) şimdi ben hoşlanıyorum dedim ya bu öyle böyle değil :( yaptığım her işte aklım sende , ne ders çalışabiliyorum ne de başka bir şey yapabiliyorum. Namaz kılarken bile aklıma geliyosun günaha giriyorum kız :D dediğim gibi ilk defa sana yazıyorum böyle bir şeyi inşallah üzülmem. Yada üzeceksen de sen üz be ne olmuş sanki, üzülmedik mi sanki hiç. Hep sevmediklerimiz mi üzecek sanki. Ama üzmezsin gibi geliyo :) her neyse ben yatıyorum , dediğim gibi sabah bakacam mesajına, bolca düşün hızlı karar verme :D
seni seviyorum :) “
Tam olarak bu olmasada bunun bir kopyası niteliğindeki bir mesajı yazdım. Ama gönder butonuna elim varmadı. Ya kabul etmezse ? Ne yapardım lan. Hayattan o olmasa zevk alamayacak gibiydim. Öl dese gözümü kırpmadan ölürdüm beyler. Hiç sevmemiştim ama bir sevmiştim ki delicesine, ağlatırcasına, köpek gibi sevmiştim köpek gibi.
