Ben aynı şekilde soğuk davrandım birkaç hafta fazla konuşmamaya çalıştım. Zaten ilk 3-4 gün hep o attı ilk mesajı sonradan sonraya ben atmaya başladım. Her şey başa sarıyordu, o benim ona arkadaş gözüyle baktığımı sanıyordu ya da biliyordu. Bilmez miydi? İnsan sevgiden 2 hafta da vazgeçecek değil ya. Hele hele benimki gibiyse sevgi eğer, 1 yıl da geçse unutulacak türden değildi.
İçimde yine bir heyecan vardı. Şöyle düşünüyordum; “Bak kız özledi beni geri döndü. Demek ki bağlanmış bana.” Bu düşünceyle meşguldü aklım. Konuşmamızda eskisi gibi “bambi yüzlüm” ler falan yoktu. Arkadaş gibi konuşuyorduk ama ben için için yanıyordum. Bu şekilde yeniden her şey eskisi gibi oldu. Feysten 7/24 konuşmaya başladık tekrardan. Fakat telefon numarası yoktu bende hala. Moralimi bozmaya yetiyordu bu.
Bu şekilde yaklaşık 1- 1.5 hafta konuştuktan sonra ben tekrardan kendimin kontrollerini kaybettiğimi anlayıp mesaj atmamayı denedim. Evet yaklaşık bir hafta mesaj atmadım kıza. Ama günde 10 defa beklide girip bakıyordum feyse mesaj var mı yok mu diye. Hala aklımdaydı ama elimden bir şey gelmiyordu. ye
şimdİden üzülmeyi göze alamazdım. Kesmiştim ilişkimi onunda. Ta ki bir gece saat 12 de mesaj var mı diye bakana kadar kesmiştim.