Bu şekilde konuşmaya devam ediyoruz ama ben çok mutluyum arkadaşlar çaktı durumu telefon elimden düşmeyince. Tabi bir şey söylemedim onlara, çünkü ortada fol yol yumurta yok utanıyorum.Sonradan düşündüm kendi kendime “ulan nasıl bi konumdayım ben lan” dedim. Ve 2. hafta civarında kızdan telefon numarasını istemiştim. “ne gerek var burada konuşuyoruz işte.” Demişti. Ve ben ısrar etmiştim baya, “güvenmiyomusun” dedim. ”Alakası yok zamanı geldiğinde ben veririm” dedi. Evet işte burada ben koptum beyler. Bu umut değildi de neydi. Yani demek ki ilerde kendi numarasını verecek konuma gelecektim. Yaklaşık 3 hafta sonra kafam bozuldu çok mutsuz olmuştum. Eğer o şekilde devam etsem belki bir şeyler olacaktı ama içimde acayip bi sıkıntı vardı. 3. haftanın sonunda çok aşırı mutsuz bi adam olmuştum yani. Aklımda ona bu kadar yakınken ona sahip olamamanın verdiği bi sıkıntı… Ya başkasını severse ya bana hoşça kal derse diye içim içimi yiyordu. Birde çok aciz bir konumda olduğum için, kullanılıyormuş gibi hissetmeye başlamıştım kendimi. Ki öyleydi de maalesef. Ve kıza dedim ki “ben nu şekilde çok mutsuzum. Bu böyle olmayacak kafam çok bozuk hep mutsuz dolaşıyorum”
Kız : ya elimde olan bişey değil ki şu an sana karşı böyle bir şey hissetmiyorum yani.
Ben: peki ne olacak bu böyle sürüp gidecek mi ben hep mutsuz mu olacam.
Kız : bilmiyorum yaa offf
Ben : peki beni sevme ihtimalin yok mu hiç. Yani imkansız mı bu , seni deli gibi seven birini sevemiyomusun
Kız: ya şuan bişey yok ama yani %50 gibi bişey işte ne bileyim.
Ben : peki tamam ben sabredeyim biraz daha…
Bu şekilde bi konuşmadan sonra yarı mutlu yarı mutsuz olmuştum. Hani o %50 sevebilirim dedi ya bende iki parça olmuştum. Bir yanım sevecek deyip mutluyken diğer yanım sevmeyecek deyip mutsuzdu. Kafam çok karışıktı yani sonuç itibariyle.
