O an yaklaşık bir saat kendimden geçtikten sonra tekrar girip cevap yazayım dedim. Mesajı görünce tekrardan 2-3 damla gözyaşı geldi gözümden. “Niye ki ?“ yazarak gönderdim kıza. 10 dakika sonra cevap geldi.
Kız :“ ya sen beni yanlış anlamışsın ya da ben seni anlayamamışım ”
Ben: “ben senin davranışlarından mutlaka kabul edersin gibi bi anlam çıkardım, hem sen hiç anlamadın mı benim hislerimi fark etmedin mi yani?”
Kız: “yok hiçbir şey anlamadım valla”
Ben: “o kadar değerlisin falan dedim anlamadın mı onlardan”
Kız : “ yok anlamadım maalesef :(“
Ben : “ee ne olacak şimdi”
Kız : “ ya benden eğer bir cevap bekliyorsan ben kabul edemem bunu maalesef, şuanda böyle şeyler yaşamak istemiyorum”
Ben : “anlıyorum, neyse tamam”
Kız : “ama istersen konuşmaya devam edebiliriz”
Ben : “ben yapamam sonra sana iltifat ederim, sapık konumuna düşerim, şiir falan yazarım ”
Kız : “okurum ben şiirlerini yine sorun olmaz eğer istersen konuşmaya devam edebiliriz, sorun değil benim için”
Ben : “ tamam olur peki, neyse ben yatayım sabah kalkamayacam sonra :)”
Kız : “ tamam yat hadi iyi geceler “
O an yeniden doğmuş gibi oldum beyler kanıma kan canıma can gelmişti resmen. Mutlu olmuştum baya, kızı çok seviyordum onu kaybetmek benim için felaketti. Kaybetmemiştim onu ve çok mutluydum. İşte bu bir kırılma ânı burada yaptığım şeyler hayatımı alt üst mü edecekti yoksa her şey çok güzel mi olacaktı ?
