kural dışı

10

Beni yanağımdan öptü ,o gizemli kişi .
"Aysu bak sen yanımdayken kalbim nasıl da hızlı çarpıyor." Elimi tutarak kalbine götürdü. Yutkundum. Gerçektende hızlı çarpıyordu. "Peki senin ki !?." dedi. Sesi biraz sinirliydi. Cevap veremedim. Sadece kafamı salladım . "Hayır çarpmıyor. " diyebildim ancak gücümü toplayarak. Beni sıkıştırdığı kollarından birini havaya kaldırdı. Elini yumruk yaptı ve hızlıca duvara vurdu. Ben daha da korktum ve kollarının arasından kaçtım. Koşarak 4. kattan ayrıldım. Biraz aşağı indiğim de merdivene oturup soluk soluğa kalmış nefesimi sakinleştirdim. O kadar hızlı vurmuştu ki bir an bana zarar verecek sandım.
♡ ♡ ♡
Burak'ın telefonu çaldı. "Alo!" "Alo,Buğra kaza yaptı. " " Ne!" "Bir dost." diyerek kapattı arayan kişi. Esma " Noldu ?!" " Buğra kaza yaptı."
"Neee!" "Hadi gidelim."dedi Döndü. Beraber apar topar hastaneye gittiler. Yolda Esma'nın aklına Aysu geldi. Hemen onu aradı. "Alo !" "Alo !" "Aysu ,Buğra kaza yapmış. " "Nasıl?!" " Bilmiyorum,bizde oraya gidiyoruz, sen de gel."deyip kapattı.

Aysu'da apar topar okuldan çıkıp hastaneye gitti. Hastaneye gelince Esma'ları buldu. Buğra'nın babasıda ordaydı. Onlar konuşurlarken doktor geldi. "Hastanın durumu stabil. Şu an onu yoğum bakıma aldık. Eğer görmek istiyorsanız sadece bir kişi girebilir." " E kim girsin ?!." Aysu ve Buğra'nın babası aynı anda "Ben girerim."dedi. Ama doktor ikisininde girmrsine izin verdi. İçeriye girdiler. Buğra'nın babası ilk girendi. Buğra'nın yanına yaklaştı. Aysu kapıda bekledi. " Oğlum , bak nasılda güçlüsün . Hem bak annen de senin gibiydi biliyorsun . Hani sürekli bana 'Annemi anlat bakalım.' diyordun ya işte bu ,sana anneni anlatıcam. "Bir gün avmden çıktık. Arabayla eve geliyorduk. Daha beş aylıktın ve annene sürekli 'Mama .'diye diretiyordun. Ama annen hamileydi be oğlum. Sonra sen annenin kucağında uyuya kaldın. Kırmızı ışıkta durdum. Baktım, kimse yok geçeyim dedim. Ama... ama..." Buğra'nın babası kpnuşurjen Aysu'nun aklına Buğra'nın babasının öldüğü aklına geldi. " Beyefendi siz kimsiniz !?" Adam arkasını dönerek" Neden böyle bir soru sordun?!" "Çünkü Buğra'nın babası yok ve onun babası öldü." " Ne dedin sen?!" "Buğra'nın babası yok dedim." "Oğlumun babasının olup olmıyacağını sen mi öğretiyorsun?!"
"Hayır,ben sadece sizin burda ne işiniz var diyorum!" " Bak bana küçük kız çocuğu, sen kimsin ve oğlumun nesisin bilmiyorum ama şunu bilki bu durumu ne annesine ne de kendisine söylersen seni mahvederim. Anladın mı?!" Kafamı salladım onaylarcasına.
Buğra'nın babası yaşayamazdı. Çünkü o ölüydü. Buğra uyanınca ona bu konudan bahsedecektim. Adam gitmişti. Koşarak Buğra'nın yanına gittim. Onu öylece makineye bağlı görmek çok kötüydü. Elini tuttum. Ona "Buğra uyan bak, hadi sen güçlüsün. 'yutkunmam çok zorlaştı ve gözlerim kırmızılaştı.' Bak , sen olmayınca yeşil hatta benim o beni mahveden yeşil canavarım yok. Hadi kalk eve gidelim. Hadi uyan tamam mı?'aklıma bana babamın öğrettiği söz geldi'Sende söyle tamam mı? Yok oldu, yok oldu, yok oldu hop kalk." Elini tuttum gözümün damlası yanağımdan kayar giderken. " Bizi bırakma olur mu?Beni ,bizimkileri ,anneni tamam mı? Yine gelicem." Ayağa kalktım. Buğra'nın elini bırakmak istemiyordum. Ama gitmeliydim.

Dışarıya çıktım çocukların yanına. Esma " Buğra nasıl ,iyi mi?" " İyi. " " Peki, o on dakika.önce çıkan adam kimdi?" Duraksadım bir. Omuz silktim." O adam hiç biriydi sadece." Cevabımı verdiğim gibi yanlarından ayrıldım. Hala o adamdan şüpeleniyorum. Hastanenin bahçesine çıktım. O kadar daralmışım ki nefesimi zorla kontrol ediyordum. İçimde değişik duygular vardı. Özellikle de Buğra'yı doğru düzgün tanımadan ona bu kadar endişelenmem. Ahhhh! Ama yinede arkadaşım ve bence bu duygu arkadaşlık duygusu. Yani başka ne olabilir ki.
♡ ♡ ♡
Akşam olmuştu. Kaç gündür aramalarına cevap vermediğim annemi aradım. Hemen açtı. "Alo!?" " Alo ,Aysu kızım niye hiç telefonlarımı açmıyorsun. Bu kadar endileşeniyoruz senin için. " " Anne yeter artık ya iyi ki bir arayım sesini duyayım dedim." "Kız- " " Anne! Ben artık dayanamıyorum. Eve dönücem." dediğim gibi telefon yüzüme kapandı.
Buğra'nın telefonunu elime aldım , açmaya çalıştım. Ama şarjı bitmişti. Bizimkinlerde içerdelerdi. Beraber konuşurken Döndü konuyu önümüzde ki haftada ki sevgililer gününe çevirdi. " Eeeeee!Ulaş haftaya süprizim ne ?!" "Destur kızım ya , bi destur. Daha dün bir bugün iki demi, acelen ne?! Biz nereye yetişeceğiz acaba söylesene. Süpriz müpriz yok sana, hem Buğra'nın halilini görmüyor musun !?" " Ulaş kanka, iki dakikada destan yazdın! Bravo!?" Hepimiz tip tip önce Burak'a sonra Döndü'ye baktık. O sırada bir ses geldi. "Kız haklı! Sıkmasın canını yapar ona Ulaş güzel süpriz." Buğra uyanmış bana bakıp gülümsüyordu. Bende ona gülümsedim. Burak "Ben doktor çağırıyım, ne olu ne olmaz." Buğra Burak'a gitme demeden Burak çoktan uçmuştu. O sırada bizde sorularımızı sormaya başladık " Nasılsın, iyi misin? Rahat mısın böyle !?" " İyiyim , teşekküreler. Biraz dinlensem ,uyusam." Esma "En iyisi biz seni yanlız bırakalım." Hepimiz çıkıyorduk ki Buğra " Aysu sen burda kal, lütfen." "Tamam, peki ." Esma gülerek çıktı. Biraz gıcık oldum. Ne demek istediği gülüşünden belliydi. Buğra'nın yanına gittim ve yatağı yanındaki sandalyeye oturdum. Elini uzattı. Elini tutum. "Bana bir şey söyleyecekmiş gibi duruyorsun!?" Babası olduğu idda eden bir adam yanına geldiği nasıl söylenilirdi ki,bilmiyorum. "Buğra ,anneni aramam lazım ,zaten haberi kadının endişelenmesin?!" "Aysu!" "Ama öyle yani ,meraklandı annen, haberi de yoktu. " Elimi çektim elinden. Telefonun şarj yüzdesine taktım. Tam alıp gidiyodum ki benim elimi tekrar tuttu. O kadar sıkı tutu ki elimi. Geriye dönük baktığımda bana "Gitme ,annemede haber vermene gerek yok sen kal yanımda. Olur mu?"
Bana resmen yeşil gözleriyle yavru kedi muamelesi yaptı. Şirinlik yapması bu durumu düzeltemezdi. "Hem ben şirin kedilerin göz bebeklerine kanmıyorum. Hadi Buğra şimdi yat sabah yaparsın şirinliğini 'gülmeye başladı'ne var ne gülüyorsun!?" " Hiç , sadece seni anneme benzettim o kadar . Demiştim sana annemi arama diye." "Tamam, aramıyacağım. Ama canımı sıkarsan hemen ararım." "Tamam. " . Gidip yanına tekrar oturdum. Elimi tutu. Gözlerime baktı. Sanki bana bir şey söyleyecekti. "Ne oldu Buğra , bir şey mi söyleyeceksin?!" "..." " Çekinme?!"
"Çekinmiyorum."
♡ ♡ ♡