(Zawgyi)
"ထပ္ၿပီး သူပဲလား"
ေလေအးႏုႏုတိုးဝင္ေနတဲ့ကားထဲ အရြယ္မေရာက္တေရာက္ကေလးမေလးအသံကတိုးဝင္လာတယ္။
အလံုပိတ္ၿပီး အဲကြန္းနဲ႔အသက္႐ွဴရမွာသိပ္သေဘာမက်တဲ့ သူက ကားတံခါးကိုအနည္းငယ္ဟထားေလ့႐ွိေတာ့ ျပင္ပအသံေတြကအလြယ္တကူဝင္လာတတ္တယ္။ ကားမွန္ျပန္တင္ဖို႔ ခလုတ္ေပၚလက္တင္လိုက္တုန္းပဲ အာရံုကတစ္ဖက္အေဆာက္အဦးျမင့္ႀကီးရဲ႕မ်က္ႏွာစာက LED screenေပၚေရာက္သြားတယ္။ Screenေပၚမွာ ေရေမႊးေၾကာ္ျငာတစ္ခု။
အနီေရာင္ကုတ္နဲ႔အမ်ိဳးသားဟာ အျပံဳးတစ္ခုနဲ႔ေရေမႊးရဲ႕ဂုဏ္သတၱိကိုသ႐ုပ္ေဖာ္ေနတယ္။
ႏွင္းဆီနီအမ်ိဳးသား.....
သူ႔အနံ႔ခံအာရံုထဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႏွင္းဆီနံ႔ေတာင္တိုးဝင္လာသလိုပဲ။
ကားမွန္ကိုအျပည့္တင္လိုက္ၿပီး ေ႐ွ႕ခန္းကသူ႔အရိပ္အေျခအကဲခတ္ေနတဲ့တစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ေရေမႊးေၾကာ္ျငာတဲ့သူ.."
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဘယ္မွာေနလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ စံုစမ္းလိုက္ပါ့မယ္"
ေျပာစရာကုန္သြားေတာ့ ကူ႐ွင္ကိုခပ္ေလ်ွာေလ်ွာမွီလိုက္တယ္။ အခုထိ ႏွင္းဆီနံ႔ကရစ္ဝဲေနတုန္း။
"အခု ××× က ကြန္ဒိုမွာေနပါတယ္ အခန္းနံပါတ္ 808ပါ"
မိနစ္မဆိုင္းျပန္လာတဲ့အေျဖေၾကာင့္ သူ႔ဦးေဏွာက္ကခဏေတာ့အလုပ္႐ႈပ္သြားတယ္။
"ရဟတ္က ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္မလဲ"
"ေနာက္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ပါ သခင္ႀကီး"
"အခ်ိန္ရေသးတာပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"808 ကိုသြား သိပ္မၾကာေစနဲ႔"
"ကြၽန္ေတာ္ အျမန္ဆံုးေဆာင္ရြက္လိုက္ပါ့မယ္"
သူအခ်က္ျပလိုက္တာနဲ႔ ကားဟာအင္ဂ်င္သံေတာင္မျမည္ေစရပဲ ေလ်ွာခနဲလိွမ့္ထြက္သြားတယ္။ သူကေတာ့ မူလကအတိုင္း ကားကူ႐ွင္ေပၚမ်က္လံုးမွိတ္လ်က္သား။ အာရံုထဲ ႏွင္းဆီနံံ႔ေတြနဲ႔ အျပံဳးတစ္ခုကေႏွာင့္ယွက္ေနေတာ့ မ်က္ေမွာင္တြန္႔ေတြကုတ္က်ကုန္တယ္။
