ÖLÜM BİZİ AYIRMADAN/EYFET

ÖBA-15.Bölüm

Multimedya:Eyfet'imin minnoş bakışmaları✨😻🍃

~Hatırlatma~
Erdem:Şimdilik takıldığı bara gideceksiniz. Sınır dışında bi barda takılıyor genellikle. Hazırlanın birazdan çıkacaksınız. Eylem görevin bugün başlayacak. Neler yapacağın hakkında bilgi verilecek.

Eylem:Emredersiniz komutanım.

Erdem:Tamam şimdi adamı görelim. Yansıtalım fotoğrafı.

Duvarda gördüğüm fotoğraftaki kişi ile beynimden vurulmuşa döndüm. Hayır bu o olamazdı

-Yeni bölüm-🍃

İyi okumalar🍂🌸

Burak.Karşımda gördüğüm kişi tam olarak eski hoşlandığım çocuktu.Hani şu arkadaşımla yakınlaşan sarışın çocuk.Terörist olmuş.Şok olmuş bir şekilde ekrana bakıyorum. Üzerimdeki gözlerin ağırlığını hissedebiliyorum.

Erdem:Eylem? İyi misin?
Eylem:Ha?İ-iyiyim. Komutanım benim size bir şey söylemem lazım.
Erdem:Söyle Eylem.
Eylem:Komutanım biz bu teröristle daha önceden tanışıyoruz.
Erdem:Nasıl yani?
Eylem:Şu şekilde komutanım; Kendisi benim liseden eski hoşlandığım
çocuk.Hatta eski arkadaşımın da eski sevgilisi. Yani beni gördüğünde tanıma olasılığı oldukça yüksek.

Ben bunları anlatırken Fethi'nin çene kaslarının seyirdiğini görüyordum. Kıskandı galiba😂

Erdem:Peki bu Sarık senin istihbaratçı bir asker olduğunu biliyormu?

Eylem:Hayır komutanım. Biz en son lise 3 te görüşmüştük. Askeriyeyle alakalı hiç konuşmadık.

Erdem:Tamam o zaman görev yine sende.Tanışık olmanız iyi. İşleri daha da hızlı ilerletecek. Eylem adamla çok yakından ilişki kurman gerek. Yürüteceğine inanıyorum ve sana güveniyorum.

Eylem:Sağolun komutanım. Yüzünüzü kara çıkarmayacağım.

Erdem:Güzel.

Keşanlı: Bu adamın ismi ne peki?

Eylem:Burak. Burak ÇELİK.

Keşanlı kafasını sallayıp önüne döndü.

Fethi :mırıldanarak*Adınıda unutmamışız😒

Eylem:Bişey mi dedin?

Fethi:Hayır demedim.

Erdem:Eylem hazırlanman için gereken kıyafetler Aşık'ın odasında. Vakit olmadığı için burda hazırlanacaksın.

Eylem:Emredersiniz.
Erdem yarbay ayağa kalkar*

Erdem:Hadi gidin ve hazırlanın. Allah yardımcınız olsun!

Tim:SAĞOLUN KOMUTANIM!

Odadan çıkar çıkmaz hızlı adımlarla Aşık'ın odasına yöneldim. Kapının önünde bir süre beklerken Aşık geldi ve içeri girdik.

Aşık:Yenge sen burda hazırlan. Ben bizim çocukların yanına gider hazırlanırım.

Eylem:Teşekkür ederim Mansur.

Aşık:Sırıtarak* Hiç önemli değil yengecim.

Sözlerine karşılık gülümsedim.
Mansur eşyalarını alıp odadan çıktıktan sonra yatağa oturup biraz düşünmeye başladım. Bir çok göreve çıkıp bir çok adamı etkiledim. Fakat beni daha önce reddeden bir adamı etkileyebilecekmiydim? Aslında bir diğer sorun ise onunla yeniden karşılaşıp konuşmak benim için oldukça zor. Peki ben bu yaşanacaklar için yeterince güçlü müyüm? Ofladım. Ben önemli değilim. Şuan tek düşünmem gereken görev. Ülken güvenliği vatandaşların güvenliği için bunu başarmalıyım. Benim işim bu.Kendimi düşünemem.