After Last Night

#36 In Doubt

Reid's POV

Nagising ako dahil sa sikat ng araw mula sa bintana.

Hmmm...

Kinapakapa ko yung katabi, tulad ng araw araw kong ginagawa.

Huh????

Bat wala??

"Babe?"

Walang sumasagot.

Napilitan akong bumangon.

"Babe?" wala sa CR.

"Babe??!" Wala din sa kitchen

"Sab?!!!"

Naiinis na ko ha. Nasan na ba yon.

"Sabrina?! Lumabas ka na. Naiinis na ko."

Pero walang sumasagot.

Hindi kaya tinuloy nya yung pag-alis niya? Nooooo.

Okay na kami kagabi. Okay na okay na. Nagmake love pa nga kami.

I tried to call her hundred times pero cannot be reached!

Fvck!

I hate this feeling!

Nag ayos na ako at pumunta ng LaSalette.

"Cas!"

Mabilis ko namang nahanap si Cas kasi lagi lang naman sila nasa cafeteria.

"Yes sir baby?"

"Si Sab?"

"Huh? Di ba kayo magkasama kagabi?"

"Yes. Nagkaroon kasi ng misunderstanding tapos paggising ko wala na siya. Pati gamit niya."

"Whuuut?!  Ganon kalala?!"

It looks like Cas don't have an idea where Sabrina is.

Isa lang naman pupuntahan niya.

Mabilis akong bumyahe papuntang Laoag. Sa bahay nila.

Naiinis ako. Bakit ganito? Akala ko hindi na ko babalik sa ganitong pakiramdam na natatakot akong mawala yung isang tao sa buhay ko. Masaya naman kami ni Sab eh. Masayang masaya. Tapos sa isang iglap mawawala lahat? Bakit ang bilis naman bawiin?

-----------------

Sabrina's POV

Madalas naiisip ko na ang unfair sakin ng buhay. Wala naman aking balat sa pwet pero bakit ang parang ang malas ko sa lalaki?

Bata palang ako galit na ko sa mga lalaki dahil yung lalaking unang dapat na magmamahal sakin, iniwan ako.

Iniwan ako ng tatay ko.

Sabi ko okay na kong mag isa, kaya ko ng walang lalaki sa buhay ko. Hanggang sa dumating si Clark na nagpabago ng pananaw ko at bumuo uli sakin mula sa pagkakadurog ko kay papa.  Minahal ko siya, ng buong buo. Pero niloko niya lang ako. Sinira niya ko uli. Ng doble.

Naisip ko, sakit lang talaga ng ulo yang mga lalaki. Sabi ko hindi na talaga. Ayoko na.

Unti unti kong binuo muli yung sarili ko. Ang hirap. Di ba? Ang hirap hirap. Hindi mo alam kung san ka magsisimula. Hindi mo alam kung paano.

Pero alam mo kung ano yung mas mahirap?

Yung akala mo binubuo mo uli yung sarili mo para nalang sayo, tapos hindi mo namalayan na binubuo mo na siya para sa naman ibang tao.

Yung gusto mong sumugal uli pero nakakatakot at nakakapagod na.

Nakakatakot na na hindi mo alam kung dumating ba siya para ifill yung mga lamat na naiwan