come whatever it is | na jaemin ✓

| 14 |

Aferin bize.

Saat 10 olmuştu ve biz koştur koştur yurda yetişmeye çalışıyorduk.Neden mi?

Çünkü saat 9'da tüm kapılar kapanıyordu...

Hızla metrodan indik.Hep beraber bir köşeye geçtik ve topluluk oluşturarak birbirimize bakmaya başladık.Bu gergin havada ilk konuşan JeNoydu.

"Evet,şimdi ne yapıcaz?"

"Ben size kalkalım demiştim."

"Ben de dedim-"

"Hey hey!Şuan Bunu tartışmanın sırası değil,nasıl içeri giricez onu düşünün."

Diyerek tartışmalarını böldüm.Herkes sustu ve düşünmeye başladı.

"Buldum.Birimiz görevliyi oyalayacak,diğerlerimiz ise içeri girecek."

"Hayır,bence hep beraber görevliye yalvarmak daha mantıklı."

"Bu geceyi dışarda geçirsek??"

"Saçmalama JeNo...BongCha var,o olmasa olurdu."

Herkes tekrar sustu ve düşünmeye başladı.Dongie gözleri ışıldayan bir şekilde konuşmaya başladı.

"Buldum.Maskelerimizi,gözlüklerimizi ve şapkalarımızı takıp binaların arkasından demirlerden atlayıp giricez."

"Sanırım en mantıklı fikir bu."

Dediğimde JaeMin araya girip konuştu.

"Bence görevliyi birimiz oyalasın."

"Ama öyle yaparsak o kişinin yüzünü görmüş olacak ve bu yüzden kesin bizim peşimize de düşer.Anlayacağın hepimiz ayvayı yeriz."

"Dongie haklı,en iyi fikir binanın arkasından girmek."

+

Saçlarımı küçük bir topuz yapıp şapkamın içine sıkıştırdım.Böylece kız olduğum pek anlaşılmayacaktı.

Herkes hazırlandıktan sonra parmak uçlarımızda yurdun arka tarafına geçtik.Benim boyumdan biraz kısa bir duvar,onun üstünde ise uzun,dikey demirler vardı.

JaeMin başını duvarın biraz üzarine çıkarıp etrafa baktı.Sonra bize dönüp fısıltıyla konuştu.

"Ortalıkta kimse yok ama öncelikle bir görevlinin geçmesini bekleyelim ondan sonra harakete geçeriz,çünkü diğer görevli gelinceye kadar ne kadar zamanımız olduğunu bilmiyoruz."

"Mantıklı."

Hepimiz duvara yaslanmış görevlinin gelmesini bekliyorduk.Çok sessiz ve ürkütücü bir bekleyişti.Hepimizin göğsü hızlı hızlı inip kalkıyordu.Solumda Dongie,sağımda JaeMin ve onunda sağında JeNo vardı.

Önümüzde olan ağaçlara bir ışık geldiğinde hepimiz nefeslerimizi tutup duvara sıkıca yapışmıştık.Işık sol tarafa doğru ilerledi ve bir süre sonra kayboldu.

"Hadi gidelim."

Tam kalkıyorduk ki bir koşma sesi ve bir fener ışığı daha belirdi.Sanırım sunbaenim diyordu.Hepimiz kafamızı duvardan uzatıp ne olup bittiğinr baktık.