Nereden Bilebilirdim?

NB-6

Merhabalar efenimmm.

Yepisyeni bir bölüm geliverdi. Buyurunuz sizi çok tutmayayım.

İyi okumalar canlar.

"Efendim Hayal Hanım?" dedim, içimi korku kaplarken. Ayağa kalkıp gerginliğimin geçmesi adına yürümeye başladım. Lütfen yine bir pürüz çıkarmasın.

"Nasılsın Minecim?" dedi, üzgün çıkan bir tonlamayla. Kesinlikle siparişi iptal edecekti.

"İyiyim, teşekkürler siz?" dedim, üçüncü voltamı atarken. O kadar uğraşıp tam kalıp için oturmuşken vazgeçerse oturup ağlayabilirdim.

"İyiyim canım, teşekkürler." diye konuşup duraksadığında nefesimi tuttum. Bir elim belimde, hala atölyede dolanırken, Gülçin atölyenin kapısından içeri girdi.

Stresli halimden Hayal'in aradığını anlamış olacak ki koşar adım yanımda bitti meraklı arkadaşım. Ben onu kendimden uzaklaştırmaya çalışırken o beni dinlemeden telefona kulağını dayadı. Pes edip onu bırakırken, hala konuşmayan çok sevgili (!) Hayal, bir nebze olsun beni rahatlatamıyordu.

"Kötü bir haberim var." dedi, bu sefer ağlamaklı çıkan sesi ile. "Mine ben kilo almışım. Farklı bir tulum yapabilir misin?"

Şaşkınlıkla açılan ağzıma elimi götürüp sıkı sıkı kapadım. Zira çığlık atmam an meselesiydi!

"Bunun için yeni bir tuluma gerek yok Hayal Hanım." dedim, ikna etmek için. Stres ile elimi enseme götürdüm. "Ölçülerinizde oynama yapabiliriz."

"Ay, olur mu ki öyle?" dedi, biraz öncekine göre sesi daha iyi gelen sesi ile. "Geleyim mi ben?"

"Olur tabii, bu tulum tam sizin vücudunuza göre. Bir gelin bakalım." derken elimle Gülçin'i uzaklaştırıyordum. Zaten yeterince sıcak bir hava vardı, üzerime eğildikçe hepten bunalıyordum.

"Tamam, işlerimi halledip çıkıyorum ben o zaman." dedi, tek nefeste. Vücuduma yayılan rahatlık ile kendimi kalktığım sandalyeme attım. "Bir saate gelmiş olurum."

Telefonu kapattıktan sonra kafamı geriye atıp gözlerimi kapadım. "Bir an önce bitsin bu çile Gülçin. İlk özel siparişimde bunun olması beni gerçekten çok yordu."

"Güzelim," diye sakin çıkan sesinin ardından ellerini omuzlarımda hissetmem vücudumun gevşemesini sağlamıştı. "Sen her şeyin üstesinden gelebilirsin. Kendini bu kadar kasma. Olmazsa olmaz zaten bazı şeyler. Sende biliyorsun ki çok zor bir kadın."

Omuzlarıma masaj yapmaya başladığında daha rahat ovması için biraz diklendim. "Heh, o kürek kısımları işte Gülçin." diyerek omuzlarımı hareket ettirdim. Dün ciddi anlamda kendimi fazla yormuştum. "Biliyorum bende öyle olduğunu ama ilk özel dikim siparişim bu. Hüsran ile sonuçlanmasını istemiyorum."

"Doktora gidiyor musun sen?" derken tamda istediğim yerleri ovması ile dudaklarım kıvrıldı.

Onaylar sesler çıkarırken ovma işini bırakıp omzuma küçük bir tokat attı. Şaşkınlıkla ona dönüp omzumu ovalarken bakışlarımı suratına çevirdim. "Ne oldu be?"

"Ne o öyle, geçiştirir gibi? Kontrollerini aksatmaman gerektiğini benden daha iyi biliyor olman lazım Mine." dedi, sitem dolu sesi atölyede yankılanırken.

"Bu sıralar biraz aksatmış olabilirim ama gideceğim." dedim, derin bir nefes alıp önüme dönerken. "Bende farkındayım."

Uzun süreli, geçmek bilmeyen baş ağrılarım sonucunda düzenli ve rutin doktor kontrollerim vardı. Her ne kadar bana çok gereksiz gelse de doktorun dediklerine göre aksatmamalıydım.