I dialed someone's number as soon as I got out of the office. I heaved a deep sight at tiim bagang na iginawi sa tainga ko ang cellphone.
"Alexa, napatawag ka---" hindi niya naituloy ang sasabihin niya ng inunahan ko na siya.
"Let's talk. Meet me in the Southmall, ngayon din." Mariing sabi ko and immediately ended the call.
I am damn furious, at hindi ko alam kung ano ang magagawa ko. He shouldn't have to that. Wala siyang karapatan gawin iyon.
Dumaan muna ako sa locker upang ilagay roon ang mga gamit ko pagmakatapos ay dumiretso ako sa Canteen at hinanap si Rein. I could even text her ngunit mas gusto kong magpaalam sa kanya para hindi siya mag-alala. Epecially, since naghintay siya ng matagal.
"Alex! Anong sabi ni de---" I immediately cut him off.
"I'll tell you tommorow. I gotta go, may importante akong pupuntahan." Paalam ko.
"Pero Al---" angal pa niya ngunit sinamaan ko siya ng tingin. Itinikom naman agad niya ang kanyang bibig dahil ayaw niyang makarinig ng masasakit na salita. I usually doing that to her, so tumitigil na agad siya.
"Importante lang." Mariing sagot ko at tumango naman siya. Tumakbo na kaagad ako papunta sa parking lot kung nasaan ang kotse ko. Hindi naman nagdalawang isip ang guard na buksan ang gate dahil nakilala na niya ang kotse ko.
Pinaharurot ko iyon papunta sa southmall. Huminga ako ng malalim upang matantiya ko ang sarili ko. I'm furious. Hindi niya kailangang gawin 'yon.
Pinark ko kaagad ang kotse ko at natanaw ko naman agad si Nathan sa bench. Tumayo siya ng makita ako.
"Alexa--"
"Follow me." Maowtoridad na utos ko. Walang siyang nagawa kundi sundin ang sinabi ko. Pumasok kami sa isang restawrant. Umupo kami sa pinakadulo sa tabi ng glass wall. Hindi nagsasalita si Nathan at mukhang tinatantiya niya rin ako.
"Do you want to order first? I think we should ea--"
"No." Walang emosyong wika ko. "Just spill it out."
"Spill---- what?" Naguguluhang wika niya.
"Why did you do that?" I clenched my jaw in anger.
"Did what?"
"Lintik na kagaguhan yan, Nate. Wag ka ng magmaang-maangan pa. Kinausap ako ni Dean, sinabi niya na pumunta ka raw don." Wika ko. Dumiretso siya ng upo at huminga ng malalim. Pabalik balik ang tingin niya sa dalawang mata ko at tila'y tinatantiya niya ako.
"A-ah, that. Uhmm Yeah."
Tumawa ako ng peke and he frowned. "How dare you?" Nanggagalaiting tanong ko.
"Y-you know... I j-just want to help--"
"I don't need your fucking help!" I yelled-whispered at him, "Bakit sino ka ba sa tingin mo huh? Who you are para pangunahan ako sa mga desisyon ko? Sino ka ba para diktahan ako sa mga gagawin ko? para pakialaman ang results ng exam?para ilipat ako ng school ng hindi ko man lang nalalaman? Ng hindi man lang ako tinatanong at nagpapaalam? Huh? Sagutin mo nga ako, Mr. Nathan Vergara? Sino ka ba sa buhay ko?" Sarkastikong wika ko.
"I did that on purpose. Dahil alam kong yun ang kailangan mong gawin." Tiimbagang na wika na rin niya.
"Let me repeat. Sino ka ba sa tingin mo?" Sarkastikong tanong ko at nagkibit balikat. Kita ko ang sakit na nararamdaman niya tuwing tatanungin ko kung sino siya sa buhay ko.
I just fucking furious.
"Well I'm just Nathan Vergara! You're one and only fvking Ex-boyfriend." Wika niya. Humalakhak ako.
