"Δεν νομίζεις πως αυτό που κάνουμε είναι λίγο παράνομο;"
"Εγώ πιστεύω πως η ζωή είναι για να κάνεις πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο. Και όσο για τους κανόνες..
Πιστεύω πως κάποιες φορές,οι κανόνες είναι για να σπάνε.."
cr':@crystaelchim
5-2-19
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Κορίτσια,που είναι οι βαλίτσες σας?" Ρώτησε ο διευθυντής τα τρία κορίτσια,τα οποία κοίταξαν η μία την άλλη σαν χαμένες.
Το λόγο τότε πήρε με αυτοπεποίθηση η Mirae,πράγμα που δεν κανει συχνα.
"Τις αφησαμε πίσω στο ξενοδοχείο καταλάθος,ξεχάσαμε το γεγονός πως το σχολείο είναι εσωκλειστο,μας συγχωρείτε.." είπε,και ένωσε τα χέρια της.
"Δεν πειράζει!" Είπε ο διευθυντής χαμογελαστα "Σας δίνω την άδεια να πάτε και να τις φέρετε!"
"Ευχαριστούμε πολύ!" Είπανε,και πήρανε το λεωφορείο πίσω στο ξενοδοχείο στο οποίο θα μόνο το πρώτο τους βράδυ εκεί.
"Επιτέλους φτάσαμε!" Είπε η Lexi και ξεφύσηξε,μόλις μπήκανε και πάλι στον χώρο του σχολείου.
"Τώρα που πρέπει να πάμε?" Ρώτησε η Υ/Ν.
"Τώρα λέω να πάμε στο γραφείο του διευθυντή,και να ζητήσουμε τον μαθητή η την μαθήτρια που θα μας ξεναγήσει" πήρε ως απάντηση από την Mirae,και έτσι κάνανε.
"Ωραία,ποια χτυπάει?" Ρώτησε η Lexi,μόλις έφτασαν έξω από την πόρτα του γραφείου.
"Μην κοιτάτε εμένα!" Είπε η Mirae,σηκώνοντας τα χέρια της ψηλά
"Ούτε εμένα!" είπε η Lexi και τότε γύρισαν και οι δύο με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά,και κοίταξαν την φίλη τους.
Θα της έβριζα,αλλά κρατηθηκα.
"Αντε καλά" είπα και χτύπησα την πόρτα.
"Γυρίσατε κορίτσια?" Είπε ο διευθυντής ο οποίος περπατούσε προς το μέρος τους,πράγμα που σήμαινε πως δεν ήταν μέσα στο γραφείο του.
Triggered.
"Nαι,μήπως είναι διαθεσιμος ο μαθητής ή η μαθήτρια που θα μας ξαναγησει?" Ρώτησε η Lexi,προσπαθώντας να ακουστεί ευγενική.
