"Δεν νομίζεις πως αυτό που κάνουμε είναι λίγο παράνομο;"
"Εγώ πιστεύω πως η ζωή είναι για να κάνεις πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο. Και όσο για τους κανόνες..
Πιστεύω πως κάποιες φορές,οι κανόνες είναι για να σπάνε.."
cr':@crystaelchim
5-2-19
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Δεν βρίσκω τα κλειδιά.." είπε η Mirae και κοίταξε πάλι το πάτωμα
"Κάτσε.. τι εννοείς δεν βρίσκεις τα κλειδιά?!" Την ρώτησα εγώ γελώντας νευρικά. Το μόνο που θέλω είναι να πέσω στο κρεβάτι μου και να κοιμηθώ
"Δεν είναι μέσα στην τσάντα μου τι τι εννοώ ρε Υ/Ν!" Φώναξε εκείνη πανικοβλημενη
"Ξαναψαξε!" Της φώναξε η Lexi
"Έψαξα ήδη τρεις φορές,τα κλειδιά δεν είναι πουθενά!"
"Και που μπορεί να είναι ρε Mirae?" Ρώτησε η Lexi,επιμένοντας πως απλά η Mirae δεν είχε ψάξει καλά
"Λέτε να τα αφήσαμε στο δωμάτιο?" Είπα εγώ την υπόθεση μου και μόνο που δεν με φάγανε ζωντανή
"Πώς;! Αφού της τα δώσαμε στο χέρι" Είπε η Lexi
"Ωχ ναι ισχύει.."
"Ελάτε, πάμε" είπε η Mirae,σηκώθηκε από το πάτωμα και έβαλε την τσάντα της στους ώμους της
"Που πάμε;" Την ρώτησε η Lexi
"Στον διευθυντή,θα ζητήσουμε αντικλειδι" μας είπε εκείνη και ξεκίνησε να προχωράει μπροστά
"Δεν θα ζητήσουμε,θα ζητήσεις" της είπε η Lexi και εγώ άρχισα να γελάω
"Τι;! Γιατί εγώ ρε;" Γύρισε η Mirae να μας κοιτάξει και μας είπε
"Γιατί εσύ έχασες τα κλειδιά ρε τι γιατί;" Της είπε η Lexi και εκείνη γύρισε μπροστά ώστε να βλέπει που πηγαίνει και να μην έχουμε τα ίδια γεγονότα όπως με την Lexi
"Καλά καλά εντάξει" πήραμε ως απάντηση από την Mirae όταν ήμασταν πλέον λίγα βήματα έξω από το γραφείο του διευθυντή
"Ωραία,χτυπήστε!" Μας είπε και μας έδειξε την πόρτα του γραφείου ανοίγοντας τα χέρια της
"Εσύ θα μιλήσεις όμως!" Είπα εγώ,και χτύπησα την πόρτα,η οποία άνοιξε φαρδιά πλατιά για να μπει η Mirae μέσα
