"Δεν νομίζεις πως αυτό που κάνουμε είναι λίγο παράνομο;"
"Εγώ πιστεύω πως η ζωή είναι για να κάνεις πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο. Και όσο για τους κανόνες..
Πιστεύω πως κάποιες φορές,οι κανόνες είναι για να σπάνε.."
cr':@crystaelchim
5-2-19
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Είσαι απίστευτος!" Είπα εκνευρισμένη,μόλις βγήκαμε από το εστιατόριο.
"Τι σου έκανα εγώ;" Με ρώτησε και έδειξε τον εαυτό του,λες και δεν είχε καταλάβει.
"Το γεγονός ότι φανηκαμε πιο ψεύτικοι από ότι ήδη ήμασταν δεν μετράει καθόλου ε;" Του απάντησα,ρωτώντας τον ταυτόχρονα.
"Δεν φανηκαμε καθόλου ψεύτικοι!" Είπε εκείνος,και ξεκίνησε να προχωράει.
"Α ναι ε; Όταν ψωνιζώσουν για πράγματα που δεν είχαμε καν συνεννοηθεί να πούμε,και εγω έδειχνα πιο χαμένη και απο ένα χαμένο κουτάβι,και η Valentina γελούσε μαζί μου,δεν φάνηκε τίποτα τέτοιο!"
Εκείνος σταμάτησε και γύρισε "Δώσε μου ένα παράδειγμα,μόνο ένα"
Χωρίς να σκεφτώ πολύ,είπα "Όταν είπες πως από την πρώτη στιγμή που σε είδα μου αρέσεις,ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα τέτοιο!"
Άρχισε να με πλησιάζει,και είχαμε έρθει σε απόσταση αναπνοής.
"Δεν ισχύει,ε;" Ρώτησε σηκώνοντας το φρύδι του "Δεν σου αρέσω,ε;"
Κατάπια το σάλιο μου και ίσα που είχα αρχίσει να ιδρώνω.
"Όχι!" Είπα,μόλις συγκεντρώθηκα και έκανα μερικά βήματα πίσω "Δεν μου αρέσεις!"
Αυτός όμως,δεν φάνηκε να τα παραταει.
"Ωραία λοιπόν,τι να κάνω για να σου αρέσω;!"
Εκείνη την στιγμη ήμουν τόσο εκνευρισμένη,που δε σκέφτηκα καν γιατί με ρώτησε κάτι τέτοιο.
"Έχεις δέκα μέρες!" Φώναξα,γιατί είχα ξεκινήσει να απομακρύνομαι "Στις διακοπές,θα κάνεις ότι νομίζεις πως θα με κερδίσει!"
"Καλά λοιπόν!" Φώναξε,και άρχισε και εκείνος να απομακρύνεται.
