"Δεν νομίζεις πως αυτό που κάνουμε είναι λίγο παράνομο;"
"Εγώ πιστεύω πως η ζωή είναι για να κάνεις πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο. Και όσο για τους κανόνες..
Πιστεύω πως κάποιες φορές,οι κανόνες είναι για να σπάνε.."
cr':@crystaelchim
5-2-19
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ποιος είναι εκεί;" Γύρισε και είπε,ξαφνιασμένος.
"Συ-Συγγνωμη,ήθελα απλά να πάρω το τετράδιο μου.." είπα απολογητικά,και άρχισα να κοιτάω οπουδήποτε αλλού,εκτός από εκείνον.
Τότε ήταν,που εντόπισα το τετράδιο μου,όχι πολύ μακριά από την θέση που είχα πάρει,και πήγα να το πάρω.
"Να,ορίστε,φεύγω εγω τώρα." Είπα,και γύρισα γρήγορα προς την είσοδο.
"Περίμενε!" Τον άκουσα να φωνάζει "Μην φεύγεις." Είπε πιο σιγά,όταν κατάλαβε πως το να μας έπιαναν εδώ τέτοια ώρα δεν θα ήταν ιδανικό.
Εγώ δεν είπα κάτι,απλά γύρισα ώστε να τον κοιτάω.
"Γιατί έμεινες να με ακούσεις;" Ρώτησε,και με πλησίασε.
"Δεν είχα κανέναν σκοπό" απάντησα εγώ "απλά μου αρέσει το πιάνο,οποτε ήθελα να ακούσω."
Εκείνος γέλασε.
"Γιατί γελάς;" Τον ρώτησα.
"Ξέρεις να παίζεις;" Μου ανταπέδωσε.
"Όχι,δεν είχα την ευκαιρία βλέπεις." Του απάντησα.
"Μπορώ να σου μάθω εγώ κάποια μέρα..." Είπε,σοβαρά.
"Εγω-" ξεκίνησα να λέω,όμως διακόπηκα από τις φωνές τους διευθυντή και κάποιων καθηγητών να πλησιάζουν,και γύρισα να δω από που έρχονται. Όταν σιγουρευτηκα πως είχαν φύγει και γύρισα το κεφάλι μου πίσω σε εκείνον,είχε φύγει. Έτσι,έκανα κι εγώ.
...
"Υ/Ν!" Άκουσα την Lexi να φωνάζει το όνομα μου.
"Υ/Ν σήκω!" Είπε μετά η Mirae.
"Αχ,δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο,εσύ το προκαλέσεις αυτό." Την άκουσα να λέει,και μέσα σε δύο δευτερόλεπτα είχα βρεθει στο πάτωμα.
