My Enemy, My Destiny

CHAPTER 10

Brian's POV:
Ang tanga-tanga ko talaga. Dahil sakin ay nagbago si Athena. Hindi na sya Yong Athena na nakilala ko. Dahil sakin ay nasira ang friendship nila ni Nico. Dahil sakin ay nilalayuan sya nito. Dahil sakin ay naging masama na ang ugali nu Athena, lahat Ako ang may kasalanan.

Bakit ba kasi napakababaero ko? Bakit ba hindi pa Ako nagbago?

Ang sakit lang kasi sa tuwing nakikita ko si Athena ay nakatingin ito palagi kay Nico. Oo Alam ni Nico na Mahal ko pa rin si Athena kaya nilalayuan nya ito.

I'm so lucky kasi si Nico Yong naging kaibigan ko, but hindi ko Naman Alam kung maibabalik ko pa Yong dating pagmamahal sakin ni Athena.

Pagkatapos kong magwala sa stock room ay naupo Ako sa gilid. Napagod din kasi Ako sa kakasipa ng mga gamit Dito.

Then may biglang pumasok, bukas kasi Yong pinto at sira ito. Kapag nai-lock ay sa labas lang pwedeng mabuksan.

Nagulat Ako kasi sinarahan nya Yong pinto.

"Hey miss Anong ginawa Mo?" Tanong ko.

"Huh?May ginawa ba akong Mali,maglilinis lang Naman Ako Dito ah kasi na detention Ako." Paliwanag nya.

Lumapit Naman ako sa pinto upang buksan ito pero ka malasan ay nalock na kami sa loob. 5 pm na Panaman.

"Miss na lock tayo." Cold kong Sabi.

"Ah na lock lang pala eh. May cellphone ka bang dala? Naiwan ko cp ko sa bag eh."mahinahon nitong sabi. Tsk.feeling close.

"Wala akong dalang phone." Sabi ko.

"Whattt? It means.." Di ko Na sya pinagpapantasyahan pa.

"Yes. Nalock tayo and it's your fault. And pwede ba wag kang sumigaw? Nakakainis." Sabi ko.

"Teka, Diba Ikaw si? My gosh, Ikaw nga Yong kaibigan ni Nico Valdez na P...mm" hindi na Niya natuloy kasi tinakpan ko Na ang bibig nya. Ayoko kasi sa maingay.

"Ano ba? Kung may binabalak ka Sakin please wag Mo nang ituloy." Galit nyang Sabi.

"Asa." Sabi ko Naman.kapal naman nitong babaeng toh.

"By the way Ako nga Pala si Lea Atienza pinsan ni Nico. Wag ka nang magpakilala kilala na kita." Sabi nya.

"Pwede ba tumahimik ka nakakairita eh?"inis kong Sabi.

"Eh Hindi ko kasi kaya ang tumahimik. Nature ko Na ang pagiging maingay Nuh?" Sabi nya sabay umupo sa tabi ko.

"Alam mo na kaya ako nandito ay blah.Blah.Blahh..."

Di ko Na pinakikinggan ang mga sinasabi nya.

Then biglang napatay ang ilaw.
"Ahhhh.." Sigaw nya. Sabay yakap sakin.

"Hey wag Mo nga akong yakapin!"

"Eh sa takot Ako sa madilim."

"Wala akong pakialam"

"Wag ka nang choosy, niyayakap ka na nga." Sagot nya. Nakakainis Nawala tuloy Yong pagiging tahimik ko dahil sa babaeng to.

Nakakabwesit itong babaeng ito. Nalimutan ko tuloy na nag eemote Ako.

Hanggang ngayon kasi ay nakayakap pa rin sya Sakin. Mga 3 hours na.

"Hoy Alam mo,sayang dila Mo kung Di ka magsasalita.Mapapanis laway Mo." Sabi nya sakin.

"Ayos na yon. Ikaw ba Di ka ba napapagod magsalita? At kailan Mo balak humiwalay sa pagkakayakap sakin?" Tanong ko.

"Hanggang magkailaw." Sabi nya.

"Tssk." Sabi ko.

"Bakit ba napakaseryoso ng buhay Mo? Madali kang mamamatay pag ganun." Sabi nya. Naku, Di naman na kwento ni Nico na may pinsan pala syang takas sa mental.

"Mauna ka!Bago Ako. Asa" mataray kong Sabi.

"Alam mo napakataray mong lalaki ka. Pero infairness gentleman ka Rin." Sabi nya. Napaisip Ako saan ako nagpaka gentleman dun?

"Uso pa Pala sayo ladies first." Sabi nya sabay tawa.

"Pa check-up ka na. Malala na ata sakit Mo sa utak." Sabi ko sa kanya.

"Ouch naman.Haha, oo alam ko matagal na.Pero isasama Kita,malala na Yong kasupladuhan Mo." Sabi nya naman.

Then biglang umilaw.Umalis naman sya sa pagkakayakap sakin.

"Akala ko hanggang bukas Mo pa akong yayakapin." Pang-iinis ko.

"Pwede Naman kung gusto Mo." Sabi nya.

"Te..Teka, ano Yong nag-iingay?" Tanong nya sabay tingin sa baba.

"Ahhhh? Dagaa...." Sigaw nya sabay lambitin sakin.

"Hoy mahiya ka nga." Sabi ko sa kanya.

"Eh sa nakakatakot Yong daga eh?" Sabi nya.

Karga ko sya pang bride.

"Bababa ka o ihuhulog Kita?" Tanong ko sa kanya.

"Ayoko. Balakajan." Sabi nya. Umupo naman ako sa sulok habang karga sya.

Then hindi na sya nag-ingay pa. Pagtingin ko ay nakatulog na sya.

Inayos ko Naman ang higa nya at ipinatong ko ang Ulo nya si hips ko.

Then natulog na rin ako.

Kinabukasan ay nagising Ako dahil sa sikat ng araw. Umasa na pala.

Pagtingin ko sa pinto ay bukas na ito at Wala na si Lea sa hips ko. buti naman.

Tumayo naman ako at napagpasyahan kong umuwi Muna sa bahay at mamayang tanghali nalang Ako papasok.