My Enemy, My Destiny

CHAPTER 44

Nico's POV:
Matapos ang lahat ng pinagdaanan namin ngayong taon ay hindi namin inaasahan na darating din kami sa P ito. Darating kami sa Punto na mahihiwalay kami at darating sa Punto na iba't-iba na ang tatahakin naming landas.
Nakakalungkot mang isipin pero kailangan naming tanggpin.

Heto kami ngayon at magkakasama sa sarap ng stage, oo kaming magbabarkada. At oo Tama nga kayo, ngayon ang graduation day namin. Lahat kami ay with honor at si Vince, si Athena, si Gabrielle, si mark, si Brian at si Lea. Marahil nga nagtataka kayo, bakit hindi kasama si Danica. Sya kasi Ang with high honor namin. See, ang galing ng my labs ko.

"Ngayon ay tawagin na Po natin ang mga graduates! Isa isang tinawag ang lahat, after that ay mga with honor naman. Valencia Brian, Villaluz Kiano,  Smith Athena Tyler, Alcantara Mark, Florence Art, Krayduis Vince, Shauna Xyger, Smith Gabrielle Tyler, Fanna Cruz, David John, and Valdez Nico." Nagsipalakpakan sila nang narinig ang mga pangalan namin.

"And lastly, miss Shan Danica. Our only one with honor student." Pagkasabi naman nun ay nagsitayuan kami at pumalakpak.

"Whoo! Girlfriend ko yan!" Sigaw ko, nagsitilian naman ang mga tao sa gym . I am proud to be her boyfriend. Nakita ko Naman na namula  siya. Ayiee. Kinilig.

Nginitian naman Niya ang mga ito.

"Hoy Nico ano ba? Tumahimik ka nga Dyan! Langya ang ingay." Inis na Sabi ni lea.

Luh? Ewan ko ba kung anong nangyari dito kay lea. Parang araw araw may period, o baka menopause na ito? Hmmmm.. baka nga. Ay Mali, bata pa kasi sya kaya Di pwede. Bipolar lang siguro.

Then umakyat na ng stage si Danica, nagpalakpakan naman ang mga tao, syempre sobrang proud ako dahil girlfriend ko ang valedictorian sa school namin, kahit na transfery lang ito ay nakipagkompetensya siya sa mga matatalino sa Amin at siya rin  Ang nanalo sa puso ko kahit na maraming naghahabol sa akin.

Mga magaganda at matatalino pero ibang iba sa kanila si Danica, Danica knows how to fight, Wala siyang  Kinalatakutan. She knows kung ano ang tama, she is lovely but at may something sa kanya na wala sa iba at  di ko  maipaliwanag kung ano ito. Dahil alam kong iba sa siya at kakaiba talaga ang ugali na Meron sya. Then nagsalita na si Danica.

"Thank you so much sir." Paunang Sabi niya kay daddy sabay ngiti. Mali nga eih. Dapat that you so much dad. Ako naman ay nakatitig lang sa kanya at nakikinig.

"So ayan, unexpected na ako pala ang tatayo sa harapan ninyo at tatawaging valedictorian. Sa totoo lang ay nagulat talaga ako because in the first place I am a transfery in this school. Di ko inakala na darating ang araw na ito at ako magsasalita sa harap ninyo." Sabi no Dan. Lahat naman ay seryosong nakikinig.

"Unang araw palang kasi sa school na ito ay may nakabangga ko kaagad ang anak ng owner ng school na ito at nakasagutan ko siya. That time ay 'di ko pa siya kilala pero ngayon jowa ko na"

Namula ang mukha niya. syempre kahit na lalaki ako ay kinikilig din. hehe enebe? Ay ang landi.

Naalala ko tuloy yong first meeting namin. Nagkasagutan nga kami nun. Tawag niya sakin ay bakla while I call her babaeng rapper then sinabihan ko pa siya na get ready dahil gagawin kong impyerno ang buhay niya. Haha, hindi ko Rin inakala na maiinlove ako sa babaeng rapper na kagaya niya. At ang impyerno na sinasabi ko ay mamahalin ko pala siya. Hayyyst, tunay ngang kung sino ang kaaway mo, balang araw siya rin Ang mamahalin mo because the more you hate, the more you love.

"Na challenge ako that time dahil nga heartrob pala 'yong lalaking iyon. So napakaraming nagalit sakin. But I still remain standing, dahil I know na wala akong mapapala kung pakikinggan ko sila. I face a lot of obstacles here, dumating pa nga 'yong time na gusto ko nang sumuko. But I'm so blessed because I have kuya and my friends. 'Di nila Ako iniwan even tinalikuran ko sila. They save me in the hands of Andrea Perez. Tinaya nila ang buhay nila para sakin at handa silang mamatay maligtas lang ako. I'm so thankful because I have them." Sabi niya at medyo naluha pa.

"Sa school na ito nalaman ko ang halaga ng friendship, dito ko nalaman kung paanong lumaban, at sa school na ito ay napakarami kong natutunan." Sabi niya sabay tingin sakin.

"Guys hindi lang natin kailangang matutunan ang mga academics, wag kayong matakot na magkamali, we need to fail before we succeed. And in every failures that we have, just have faith. kailangan matuto na tayo para next time na gagawin na natin ang isang bagay ay Alam na natin ang 'di dapat gawin. Be strong because kung papatalo ka sa mga pagkakamali mo ay kahit kailan ay 'di ka matututo. Thank you Po." Sabi niya nagtayuan naman ang mga tao at nagsipalakpakan.

Tumayo rin ako at pumalakpak. Nilapitan ko siya sabay niyakap.

"Congratulations and I love you." Sabi ko sa kanya. Hinarap naman Niya ako at nakanging sinabi na.

"Thank you and I love you