x Κεφάλαιο 7ο x

38 1 0
                                    

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΤΩ

Στο προηγούμενο...

"Leo! Βοηθειααα!" Είπα και ο Leo ήρθε μέσα σε δευτερόλεπτα στην κουζίνα.

"Μπαμπά?!" Είπε και έμεινε άφωνος αρπάζοντας με από εκείνον και φέρνοντας με στην αγκαλιά του.

"Γιε μου?!" Είπε και πέταξε το μαχαίρι κάτω.


(Τι έχω πάθει με τα μαχαίρια σε αυτό το βιβλίο;)

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

"Τ-τι κανείς εκεί;" Είπε ο Leo και ο πατέρας του με άφησε απότομα.

"Εμμ τιποτα, τιποτα." Είπε και έξυνε τον σβέρκο του.

"Φύγε από εδώ μέσα τωρα!" Φώναξε ο Leo και με έκανε να τρομάξω.

"Κ-καλά παιδιά μου φ-φεύγω." Είπε και έφυγε γρήγορα.

Όταν έκλεισε η πόρτα έστρεψε το βλέμμα του προς το μέρος μου.

"Είσαι καλά;" Είπε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

"Θες να έρθω να σε παρω το βράδυ;" Είπε και με κοίταξε στα μάτια καθώς με χάιδευε στον ώμο.

"Ναι.."Ψελισα και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο.

"8:00 να είσαι έτοιμη!" Είπε καθώς έφευγε.

Όταν κάθισα στον καναπέ ο ήχος του κουδουνιού ήχησε στα αυτιά μου.

"Ποιος;!!!" Φώναξα αγανακτισμένα.

"Εμμ..Alice ο Liam είμαι.." Είπε η φωνή έξω από την πόρτα μου.

"Και τι θες;" Είπα απότομα.

"Να μιλήσουμε." Είπε.

"Δεν εχουμε κάτι να πούμε Liam. Αυτό που έγινε ήταν λάθος. Τωρα φύγε μην σε δει κανένας και εχεις πρόβλημα." Είπα και κανω να γυρίσω την πλάτη μου.

"ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ALICE!" Είπε και κοπάνησε την πόρτα.

Δεν έδωσα σημασία και πήγα να κάτσω στο σαλόνι μου.

Όταν κάθισα ο ήχος του κινητού μου ήχησε μέσα στα αυτιά μου.

"Δεν θα ηρεμήσω σήμερα..." Είπα και σήκωσα το τηλέφωνο.

Δύο Φίλοι Où les histoires vivent. Découvrez maintenant