Love from the Past

V

"matt ano ng gagawin natin dito sa mag kapatid?" siya ulit ang babaeng minsan naging malapit saken ng sobra

"patay na sila parehas ano pang gagawin natin andrea?" bakit ganito bakit ngayon ulit bumabalik ang mga alaala ko bakit?

"renee..."

may lalakeng tumatawag saken pero hindi ko maikilos ang sarili ko

"renee...please wake up"

kilala ko ang boses na to kay bratney to pero bakit ang pamilyar ng boses niya?

onti unti kong minulat ang mata ko at una kong nakita si bratney sumunod si james, zoren at si manang.

"jusko salamat sa dyos at gising ka na renee" ngayon ko lang narinig na tamang nabangit ni manang ang panggalan ko

shit ang sakit parin ng ulo ko

"renee pinakaba mo kami mamaya isipin ni manang masyado ka naming pinagod sa practice" si james

umiling ako at tumingin kay manang na nakatingin sa mga ka bandmates ko

"okay na ba ang pakiramdam mo renee? pinag alala mo kami masyado" ngumiti ako ng tipid at tumango sa tanong ni zoren ngayon ko lang napansin ang pag kakaroon niya ng soft features hindi katulad ng kay james na may pag ka badboy at playboy ang features at aura

"uhhm tit-"

"manang na lang." pag putol ni manang kay james sa pag tawag sakanya ng tita

"M-manang kami na muna po ang mag babantay kay renee i-ikuha niyo na lang po siya ng mga damit niya hehe" halata ang pag ka ilang ni james sa pag utos kay manang.

"Simon ihjo pakibantayan ang alaga ko ah? at kayong dalawa samahan niyo ako at mag luluto na lang ako ng makakain ninyo"

what? iiwan nila ako kay bratney? teka lang naman ba ba hindi ako maka salita? aba napipi naba ako?

Sumunod na sila james at zoren kay manang at ang kanina pang walang imik na si bratney ay tumayo at lumapit saken.

hinawakan niya ang noo ko at seryoso akong tinignan

"wala ka namang lagnat." tinitigan niya rin ako na akala mo ay wala ng bukas at tagos hanggang buto!

"b-bratney.." sa wakas nag karoon din ako ng boses

"hmm?" shit! ang hot!

"Anong oras na?"

"8pm"

"HA?!"bigla akong napa upo sa sagot niya kaya ayun sumakit din ulo ko

"are you okay? wag ka ngang tumayo basta basta" inalalayan niya ulit ako para makahiga

"you slept for almost 6 hours ms. oh"

omaygoshh!

"paano na yung practice?"

"you know ren stop thinking about the damn practice" ang straight ng english niya.

Sana siya rin.

"Pero brat ok lang ba kahit hindi tayo manalo?"

"Renee i told you already.." tinitigan niya ako diretso sa mata ko ito nanaman yung titig niya na tagos hanggang kaluluwa
"I want you to give your best" sabay hawakan niya ang buhok.

"Brat im sorry" hindi koalam bakit ako nag sorry kay simon

"Why? For fainting? Ren its not your fault"
I know brat pero hindi ko alam ba ako nawalan ng malay.