I Promise You•Fillie

Moon and Clouds

{...ona söyleyeceğim...}

**Finn**

"Peki... Onun sana karşı boş olduğunu nereden çıkardın?"

Annemin söylediği şey kafamı karıştırmıştı.

"N-nasıl yani? Ne demeye çalışıyorsun?"

Annem elinde kahvesiyle sandalyeden kalkıp yanımda dikildi.

"Ben söyleyeceğimi söyledim. Sen cesaretini toplamaya çalış." dedi ve göz kırptı.

"Bu kadar mı?"

"Evet. İyi geceler."

"İyi geceler."

Mutfaktan çıkıp muhtemelen yatak odasına gitti. Ben de kahvemi alıp verandaya çıktım.

Hava serindi, rüzgar tüylerimi diken diken ederken umursamadım.

İçimdeki filozofu durduramayıp düşünmeye başladım. Gözlerimi aya diktim, önüne geçip onu kapatmaya çalışan kibirli bulutlara baktım.

Nedendi bu önyargı? Nedendi gizlenemeyecek bu güzelliği kapatma çabası? Doğru mu yani? Yaptığı güzel bir şey mi bulutun?

Oysaki ayla birlikte olsalar ne kadar güzel olurlardı kim bilir?

Ama neden bu gizleme çabası?

Onu koruduğundan mı önüne geçip saklıyor gerçekleşebilecek güzellikleri, yoksa hala emin olmadığı için mi?

Bizi düşünmeye başladım; Ay ve Bulutlar gibi...

Bize karşı olan önyargım biz gerçeğine gölge düşüyordu. Ve eğer biz olursak gerçekleşebilecek güzel şeyleri saklıyordu...

Rüzgar şiddetlenince içeriye girdim ve bir an önce uyumaya çalıştım.

..........

K: Kendinize dikkat edin.

M: Ederiz Karen Teyzem.

Annem ve Millie birbirlerine sıkıca sarıldı ve konuşmaya devam etti.

F: Baba, kendinize iyi bakın. Anneme dikkat et, kendine de tabi.

Birbirimize sarıldık.

S: Sen de dikkatli ol. En çok da Millie'ye dikkat et. Sakın üzme kızı. Sakın zarar gelmesin ona, çok dikkat et. Eğer olur da Tom'la ilgili bir şey olursa size haber vereceğim. Sen de bana haber ver, kendi başınıza hareket etmeyin. O adam gerçekten çok büyük bir problem. Şuan sessiz ama ne yapacağını bilemeyiz.

F: Tamam baba. Ben dikkat ederim.

Babamdan ayrılıp anneme sarıldım. Ona sarılınca kulağıma bir şeyler fısıldamaya başladı.

K: Finn, dediklerimi unutma. Ama sakın bana güvenip yanlış bir şey de yapma. Dediğin gibi eğer bir hata yaparsan geri dönüşü olmaz. Ama bunun için de sakın susup oturma. Doğru zamanı bekle, tamam mı?

Sıcak bir gülümseme ile bitirdi cümlelerini. Ben de aynı şekilde gülümsedim.

"Tamam, deneyeceğim."

**Millie**

Karen'la vedalaşmak için sarıldık. Sarıldığımızda kulağıma eğilip bir şeyler söylemeye başladı.

"Millie, kendine çok dikkat et güzel kızım. Eğer bir sorun olursa sakın beni aramaktan çekinme. Ayrıca Finn'e de dikkat et. Ve oturup biraz düşün; ne kadar sevdiğini... Karar verdiğin zaman da sakın durma."