Kerem sonunda kararını vermişti. Zaten çantası falanda arabadaydı. Önemli bişi olur diyerekten eşyaları eline aldı ve bu küçük villaya doğru yola koyuldu.
O sırada Zeynep eve girmişti. Ve bişi farketmişti. KIYAFETLERR. Keremin gittiğini düşünerekten seslerin geldiği salona girdi. Ve gördükleri karşısında bi şok daha geçirdi.
Can ve Melis sırnaşdolaş yatıyolardı. Üstelik gözleride kapalı değildi ve battaniyenin altında fingirdeşiyolardı. "Ayy Caan yapma, ahahahha" seslerinden başka bi ses yoktu odada. Zeynep en sonunda dayanamadı.
"Öhöhöm"
O sırada Keremde kapının açık oldugunu gördü ve içeri girdi. Oda bi şok geçirdi. Tabi haliyle oda dayanamadı.
"Öhöhöm"
Bu tepki üzerine Melis ve Can hemen kendilerine gelip battaniyeyi kaldırdılar. Zeynep sinirle arkasını döndü. "Melis, hemen odama" diyip odasına geçti. Keremse hala Melis ve Cana bakıyodu.
Melis hemen kalktı Zeynebin peşinden odaya gitti. Canda o ara toparlandı ve koltuga oturdu. Akibindede Keremde yanına oturdu.
"Vay.. Can Beyede bak sen.. Ayakta kızı yürütüyo."
"Ya abicim valla bişi yapmadık. Öle gıdıklıyoduk birbirimizi. Üf yaa Zeynep şimdi kızıcak Melise.. Meliste beni geberticek.. Üf bittim ben. Valla da bittim."
"Dur az bi nefes al ya. Bişi demez olum. Hem sen ne ara açıldın kıza."
"Kafedeyken işte. Mutfakta brownileri hazırlarken söliyiverdim."
"İyi bok yedin."
"Bişimi olduki"
"Hayırda.. Siz ne ara buraya geldiniz olum?"
"İşte dedi gel bi-"
"Bize kahve içelim. E tabi sende kızın ağzının içine bakıyosun itiraz edemedin."
"Aynen öyle."
*
"Ya Zeynep valla kötü bişi yapmıyoduk yemin ederim ki."
"Onu kıyafetlerinin vaar oldugundan anlıyabiliyorum. Ama yaptıgınız çok iğrenç ve yanlış bişi."
"Biliyorum.. Ama bak seninde bilmediğin bişi var."
"Nasıl bilmediğim bişi var Melis! Siz daha sevgili bile değilsiniz yaa."
"Hah! İşte konuda onunla alakalı. Bugün kafede işte açıkladı herşeyi. E tabi biraz gerizekalı gibi açıklasada ben alıştım valla. Zeynep bak.. Ben Canı çok seviyorum. Ve asla kötü bişi yapmadık."
