Reflect

156 11 18
                                    

September 3, 2014

Well, nagising ako mga 7:30am na lamig na lamig, Lol lakas kasi ng fan namin eh. So ayun, uminom na lang ako ng mainit na Milo since ayoko na ng Kape. Haha.

Pero sadyang ayaw papigil ng isip ko, may nabasa kasi ako somewhere sa net nung nagbrowse ako sa FB kanina.

Nakapagnilay-nilay tuloy ako ng di oras......

"What people who committed mistakes need are not words that condemn but hearts that understand."

The thing is, for sure, aware na naman sila sa pagkakamali nila 'diba?

What's the need on pointing it all out to them? To make them feel worse?

To make yourself feel that you know better, that you are better?

Yes, it's not condemning words that can help that person to rise up again from her/his fall but a heart that understands.

A heart that knows that we're all human. We're not perfect.

There are times that we will fail and fall hard.

Darating 'yung time na marireach natin 'yung rock bottom natin.

But that's never the end of our story.

Kaya nating magbounce back.

Kaya nating ayusin muli ang buhay natin.

At mas magiging madali ito kung may isang tao sanang handa pading maniwala sa'yo, maniwala na kaya mo. Na kahit ilang beses ka ulit pumalpak, parati lang s'yang nand'yan para iabot 'yung kamay n'ya at alalayan ka sa pagbangon mo.

Naniniwala ako na lahat tayo kailangan natin ng ganitong tao sa buhay natin.

But you know what, you can be this person to someone.

And that someone is waiting for you... :)

Heto na naman ako sa kadramahan ko! *face palm*

Diary ni PepayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon