Together Again [Hiatus]

Together Again [26]

Chapter 26

It was a very nice feeling to have him back after months of being apart from each other.

For months, although I felt like it was already years, I lived everyday missing a huge piece of my heart. And now he came back, he made it whole again.

I am whole again.

He insisted to drive my car dahil nakainom daw ako. Tahimik lang kami habang nasa sasakyan. Parang hindi parin nagsisink-in sa utak ko na nandito na talaga siya pero hindi magkamayaw ang puso ko sa sobrang saya dahil nasa tabi ko na siya. Lalo na nang inabot niya ang kamay ko at marahan itong hinalikan. Ngumiti lang ako sa kanya.

Walang ni isa sa amin ang nagsalita sa buong byahe. Parehas lang kaming nakatingin sa daan habang hawak niya ang kamay ko. It's enough to bring me so much joy in my heart.

Nakarating kami sa bahay ko. Ngumiti muna siya sakin bago siya lumabas ng sasakyan. Lumabas din ako at sinalubong siya ng yakap.

I missed his warmth. I missed his arms around me.

Kumalas siya ng pagkakayakap sa akin at pinunasan ang mga luha ko.

"Please stop crying." Sabi niya. Damn. I missed his voice too.

I don't know why pero binigyan ko siya ng isang suntok sa dibdib. Dalawa pala. Tatlo. Apat. Bago pa maglima ay hawak na niya ang mga kamay ko.

"I hope that's the punch of your love." He said laughing.

"No idiot! That's the punch of my anger because of you being childish." Nang maagaw ko ang mga kamay ko mula sa pagkakahawak niya, madiin kong kinurot ang kanyang tagiliran at tsaka tumakbo papasok sa bahay.

Dumiretso ako sa kusina para uminom ng tubig. Pagkabalik ko ng sala ay naabutan ko siyang nakaupo na sa sofa. Seryoso siyang tumingin sakin.

"I'm flying back tomorrow."

Pakiramdam ko sinuntok ako sa sikmura ng marinig 'yon. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Bakit ka pa bumalik? Iiwan mo rin pala ako ulit!"

He held out his hand to me. "No!"

"Please?" Pagmamakaawa niya.

Ilang saglit ay hindi ko siya natiis. Lumapit ako at kumandong sa kanya paharap. Ang paraan ng pagkaka-upo ko sa kandungan niya ay paniguradong makapagbibigay sa kanya ng pamilyar na sensasyon.

Yes I'm seducing him, making sure those parts meet.

"Baby." He whispered while I'm hugging him. I started to cry again. Naramdaman ko ang pagpulupot ng kanyang mga braso sa aking baywang.

"Don't go please. Huwag mo na akong iwan." Inilayo ko ang sarili para makita ang mukha niya. Nanatili pa rin akong nakakandong sa kanya. "Please?" Pagmamakaawa ko pa.

He's looking at me intently. His eyes were dark, hindi ko na makita sa kanyang mga mata kung anong nararamdaman niya.

He then held my face and pulled me to him. He kissed me passionately that I almost drowned. I found my hand trying to open the buttons of his polo while his hands started to snake inside my shirt.