En sevdiğimizi yerlere sığdıramayıp göklere çıkardığımız, incinmesinden sakınıp cümlelerimizi itinayla kurduğumuz, birde yetmezmiş gibi cennetin meleği yaptığımız zamanlardan;
En sevdiğimizi birden en nefret ettiğimiz kişi yapıp yerin en dibine soktuğumuz, hiç çekinmeden ağzımıza geleni sayıp döktüğümüz, cehennem zebanisi rolüne layık gördüğümüz zamanlara geldiğimiz şu dünyada, hiçbir şeyin kalıcı olmadığını özetle anlamış oluyoruz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARAMIZDA KALSIN
HumorSon soluk penceremin camına düşen yağmur damlaları gibisin sevdiğim. Önce cam buğulanıp etraf görünmez oluyor. Aynı sen varken benim kimseleri görmediğim gibi. Sonra yağmurun durmasıyla birlikte penceremin camındaki damlalar da yok oluyor. Aynı sen...
