Hunting Bullet ✅

One

One

 

"NEWS FLASH!Isang pagsabog ang naganap sa Supreme City Jail. Maraming preso at pulis ang namatay at sugatan sa pagsabog na iyon. Pero isa sa mga kinatatakutang kriminal ang nakawala. Ang lalaking nagnga-ngalang Bullet. Bakit nga ba hindi inilabas sa media ang mukha ng taong ito--"

Pinatay ni Rico ang tv at sinuklay ang kanyang buhok dala ng iritasyon. "Bwisit na Bullet. Bakit kasi di na lang siya makuntento sa buhay niya sa loob ng kulungan? Di niya ba alam na mas ligtas siya doon? Tanga talaga. Mas bwisit na reporter! Magrereport na nga lang, palpak pa ang impormasyon!" he hissed.

Nailing nalamang si Zeke, "Let him be. Di naman natin masisisi yung lalaki, he didn't know that Bullet isn't a guy." anito at tinungga beer niyang nasa can. Nilingon siya ni Rico pero di nagsalita kaya't nagpatuloy siya, "What can we do? A girl couldn't be mistaken as a 'feared' criminal."

Yes. That's what the people don't know. Bullet is actually a girl. A girl you wouldn't expect to be the feared criminal. Due to some issues, the government decided to hide her gender to the Philippines.

"Ano ba inutos sa'yo ng nasa taas?" tanong ni Rico habang sinisindihan ang sigarilyo niya. Halatang halata ang tattoo niyang cobra na nakapalibot sa kanyang kanang braso habang hinihithit ang yosi niya.

Napatitig si Zeke sa dart board at walang pasabing kinuha ang kutsilyo mula sa bulsa ni Rico ng di nito namamalayan at tinapon sa dart board ng pagkalakas lakas.

"P*ta!" mura ni Rico dala ng gulat pero ngumisi lang si Zeke habang tinitingnan ang dart board na para bang may litratong nakadikit sa dart board na siyang pinatamaan niya ng kutsilyo. Iniisip niya na nasa dart board ay ang babaeng mukhang anghel sa sobrang pagkainosente sa mukha ngunit. Hayop naman sa galing manira ng buhay. Si Bullet. Ang babaeng pinaghahanap ng buong Pilipinas ay ang babaeng iniisip niya tinamaan ng kutsilyong iyon.

"Ang utos sa akin? Dalhin ang ulo nito sa nakakataas." nakangising ani Zeke. Kumunot ang noo ni Rico, "Di sila basta basta nag-uutos ng ganyan ang nakakataas Zeke. Ano ang totoo?" nawala ang ngisi sa labi ni Zeke at sinamaan ng tingin si Rico. "Yun ang inutos. Wag kang matanong." saka walang pasabing umalis sa lugar na iyon.

Iiling iling naman si Rico. Alam nyang kapag ganyan ang reaction ni Zeke ay gagawin niya lang iyon dala ng pansariling kagustuhan. Di nawa siya ang mapatay ng nakakataas. Hangal talaga. Tang*nang lalaki. Ngayon nagdadawalang isip tuloy ako kung sasabihan ko siya na may litrato na ni Bullet ang nakakatas.

 

KALMADO SIYANG naglalakad nang mapadako ang kanyang tingin sa isang telebisyong nadaanan niya. Huminto siya panandalian ng makita ang naka-bold na letters sa balita. Interesting isip isip niya habang nakatitig sa tv. Ano naman kaya ang sasabihin ng lalaking ito? dagdag pa niya sa isipan.

"News flash! The most feared criminal has been reported missing. He was said to have killed a lot of innocent people for fame. And because of an accident that happened in Supreme City Jail- the place where notorious and dangerous groups are prisoned. Bullet escaped.

The unusual thing is, why didn't the Malacanang or the police have a picture of this guy? What are they hiding? Is he that dangerous? We don't have enough knowledge about this guy since the Malacanang and the officers who handled his case won't answer our questions."

Natawa nalang siya habang pinapanuod ang news. Guy? Do I look like a f*cking guy? What a sexy guy am I then. Napataas din ang kilay niya sa kahibangan na ito. Mas napapadali ang pagpakalat kalat niya at mas lumuluwag ang mundo niya dahil sa katangahan na ito.

Paano nga naman magkakaroon ng record ng mukha niya sa lugar na 'yon kung napasabog niya naman ito at lahat ng main branches. Kung may makalusot man ay wala lang din sa kanya. Marami siyang pera at hindi kabawasan ang pagbabayad sa marurupok na pulis upang burahin iyon.

Isa pa, marami siyang kaalyado sa loob. Ang mga taong nagawan niya ng malakihang pabor noong hindi pa siya nahuhuli.

Marami siyang pera at matalino siya kaya't wag na kayong magtataka kung papaanong nakagawa siya ng ganoong plano para makaalis ng lintek na kulungang iyon. Madali lang paikutin ang mga tao sa kulungan iyon. Kapag may pera ka ay mauuto mo ang mga officers na marurupok ang tuhod.

Masyadong mahina. Tang*na. Dapat hindi nalang sila nag-pulis o kung ano pa mang alagad ng batas. Walang mga kwenta. Kaya maraming masasamang tao sa Pilipinas na gaya niya e. Nagkataon lang na mas may advantage siya kesa sa ibang mga pipitsuging kriminal na mga iyon. Natawa siya sa naisip at nailing nalamang. Ang tatanga talaga nila. isip niya na mas lalong nagpangisi sa kanya.

Natutuwa siya na pinagkakaabalahan siya ng mga tao kahit pa ba kriminal siya. She loves fame in case you didn't notice that. Bakit nga ba siya tatakas sa kulungan ng may ganooong pasabog? Syempre gusto niyang maging tanyag. Kahit pa sa masamang paraan. Ano bang pakialam niya?

Nagpatuloy siya sa paglalakad hanggang sa may biglang naramdaman siyang sumusunod sa kanya at base sa naoobserbahan niya habang nagpapatuloy siya ng lakad ay hindi ito basta bastang tambay.

Lumapit ito sa kanya at akmang hahablutin siya ng sipain niya ito bago nilabas ang swiss knife niyang nakatago sa bulsa ng shorts niya at tinutok iyon sa larynx ng pangahas na nagtangkang lumapit sa kanya.

Nagulat siya nang makitang si Savannah iyon na nakangisi sa kanya. Sinamaan niya ito ng tingin bago lumayo mula dito. Pinagpagan lang naman nito ang leather jacket niya at itim na shorts, "Masyado kang mainit, Bullet." natatawang pahayag nito pero tinabig niya lang ang kamay nito.

"Wala akong panahon sa iyo Savannah. Mainit pa ang pangalan ko. Tigilan mo muna ako." aniya at nagsimulang maglakad muli. Kailangan niyang maghanap ng computer shop para pekein na naman ang papeles niya. Jackelyn Fajardo ang gagagmitin niyang pangalan sa bago niyang katauhan.

Kinuha niya ito mula sa pinagtaguan niyang sementeryo tatlong araw ang nakakalipas. Buti na lamang at wala gaanong bumibisita sa sementeryong iyon. Sabagay, ang dumi na nun at ang ibang kalansay ay nagkalat na lamang sa sahig dala ng ilang baha na dumaan.

"Kailangan mo ng matataguan, hindi ba?" nakangising anito. Tinaasan niya ito ng kilay. "Tigilan mo ako. Kaya kong mabuhay kahit ako lang. Di ko kailangan ng pipitsuging tulong mo." saka niya walang pasabing iniwan ang Savannah na nakanga-nga dala ng hindi inaasahang sinabi niya pero hindi niya na ito pinansin. Wala siyang panahon dahil wala siyang pagkakatiwalaan sa ngayon.