Ateşin ağzından
Sabah Demir'in beni araması ile gözlerimi açtım dün gece yine içmiştim şimdi ise bir otel odasındaydım sağ tarafıma döndüğümde sarışın bir kız vardı ayağa kalkıp üstümü giyindim parayı yatağa atıp dişarı çıktım Demir bir daha arayınca açtım "abi nerdesin sen saat kaç oldu" dedi "yoldayım" diyip telefonu yüzüne kapattım arabama bindim
Bu arada adım ATEŞ KARAHAN, karahan holdingin sahibi en az 1 günde bir manşetlerde olan genelde kızların altıma girmeye çabalayan bana yalakalık yapan kızlarla uğraşıyorum çok küçükken babam annemizi gözümüzün önünde vurduktan sonra bende onu vurmuştum o gün 7-8 yaşındaydım sonra bizi yetimhane götürüp koydular o soğuk duvarlı hasta olunacak yere her gün dövülürdük işkence gibi bir hayattı ama bana işlemezdi Demir öyle insan değildir serttir ama aslında canı çabuk kırılır 18 yaşında yetimhaneden çıkınca kötü işlere bulantım uyuşturucu gibi sonra iş büyüdü uyuşturucuları yurt dışına pazarlamaya başlayınca mafya oldum aslında bu hayatta hiç kimse zorluk çekmek istemez ama ben bu hayata sürüklendim şimdi karşıdan iş adamı gibi görünüyor olabiliriz ama düşmanlarım çoktur
Yolda giderken az kalsın önüne bile bakmadan yola atlayan kızı ezecektim ama güzel kızdı ama benim için diğer kızlardan hiç bir farkı yok esmer omzumun biraz aşşağı da siyah uçları sarı olan vücudu belirgin bir kızdı aslında neden birden yola atladı adı neydi merak ettim ama diğer kızlar gibi diye hiç umursamadan yoluma devam ettim ertesi gün işe geldiğimde bir sorundan dolayı aşşağı inmiştim Demir asistanını değiştirmek istediği için yeni kız gelecekmiş beyfendi her hafta kız değiştirir işi bitince çıkartır anlarsınız ya "abi ben kıza işe alındın dedim ama sen bir bak" dedi adaya çıktığımızda o kızdı yine o saçları yine o güzel vücudu neyse onla kuralları anlaştıktan sonra çıktı aslında hiç bir kız ile bu kuralları yapmam isteyen istediğini giyer ama bu kız çok farklı ama adını bir türlü belki koyamıyorum o bakışı sözleri kendinden emin halleri dik ve asi oluşu o böyle kendini sergiliyormuşcasına giyinince kan beynime sıçrıyor sanki...
Bügün tam 10 dk geç kaldı yine acaba bu kız dün konuştuklarımızı anlamadı mı tam Hatice'yi çağıracağım zaman kapı tıklandı "GEL" dedim o gelmişti kahvemi masaya koydu anlaşılan Hatice ona her şeyi anlatmış onu uyardım ama yine o dik başlılığı asiliği üstünde gibi bağırıp duruyor bu sürtük kendini be sanıyorsa sanki diyer kızlardan bir farkı varmış gibi aklı sıra kendini ağırdan alıyor sonra ona cezalarını vermek için bazen kafamı dinlemek için gittiğim dağ evime götürdüm onu yine büssürü soru sordu ama benim tek odak noktam onu bakam adamlarımı onlarada bağırıp önlerine dönlemelerini söyledim kimse benim yanımdakine bakamazdı sonra ona yemek yaptırıp masaj yaptırdım tam altıma aldım öpeceğim yine bağırdı ve gitti sinir oldum her yeri dağıttım adamımın birini peşimden gönderdim kimdi lan o bana ne hakla böyle bağırır nerden buldu bu yüreği bide gitti şaka gibi elime geçirdiğim tv yere attım anında parçalara ayrılmıştı ekranı sonra esat girdi içeri Esat benim sağ kolumdu ona güvenim tamdır 3 kere belki daha çok benim için daha beni tanımadan bile kendini hiçe sayıp kendi canını koyup ölmekten kurtarmışlığı vardır esat "abi" dedi çeketinim düğmesini ilikleyerek "söyle koçum" dedim "kız bir araba durdurup evine gitti bütün gün evinin önünde bekledik sabah bir adam ile arabasıyla gitti abi ama adamın güzünü göremedik o mahallede kamerada yok kim olduğunu bilmiyoruz" dedi sinirlenmiştim hemde fazlasıyla
BERENDEN DEVAM
Odada kimdi lan o adam diye kükredi resmen ama ben kim olduğunu bilmiyordum onun için " hangi adam ateş bey anlamadım" dedim bana sinirli bir şekilde baktı ve yine sinirli şekilde güldü ve "tabi sende artık bilmiyorsun kimlerin altına girdiğini isimlerini aklında tutmak zor oluyordur" dedi NE! Bu adam kendini ne sanıyor beni nasıl o kızlarla bir tutabiliyor sinirlenmiştim hatta fazlasıyla ve ne olacağı umrumda olmayarak "laflarınıza dikkat edin size benimle bu şekilde konuşma hakkını kim veriyor siz kimin ne yaşadığını bilmeden nasıl böyle ithamlarda bulunursunuz ben sizin sandığınız kızlardan değilim ben kardeşim ve kendime bakmak için çabalayan ve namusumu koruyan kızlardanım siz altınıza aldığınız kızlarla beni karıştırmışsınız" dedim ve göz yaşlarımın ne zaman aktığını bilmeyerek çantamı alıp çıktım şuan daha çok ağlayıp bağırmak istiyorum şimdi ise yürüye yürüye bir uçurumun kenarına geldim buraya küçüklüğümden beri gelirim yetimhanede dayak yediğim zaman hep buraya gelir karşıda ki suya derdimi anlatır bu bankta uyuya kalırdım ve sabah dönerdim şimdi yine ağlıyorum yine kalbim sızlıyor ve yine derdimi anlatmaya ve burda sabahlamaya geldim yine aynı bankta oturup sabaha kadar derdimi anlatıp ağladım makyajım akmıştı ayağa kalkıp eve doğru yürümeye başladım telefonum yine akşamdan beri olduğu gibi çalmaya başladı Selen arıyordu açıp "efendim" dedim soğuk sesimle önce ohlayıp "nerdesin abla sen nasıl merak ettim biliyor musun öldüm burada o kadar aradım açmadın bile" dedi "sakin ol endişelenmene gerek yok yoldayım geliyorum işlerim vardı" deyip telefonu kapattım biraz yürüdükten sonra akşamdan beri olduğu gibi yine izleniyor hissi oluştu içime sonra araba sesi duydum sakin olmalıydım daha hızlı yürümeye başladım ama araba bana yetişmişti yanımda Benin'le beraber ilerliyordu en sonunda durup arabaya döndüm mercedese siyah filmli son model bir arabaydı arka taraftaki cam yavaş yavaş açıldı ve "arabaya bin!" Dedi......
